Söndürdüm dilimde sözlerimin ateşini
Yaktım yüreğimdeki yerini
Öldüremedim yine de sana yaralı yeminimi...
Gidişinden arta kalan
Kirpiğimdeki matemin rengidir şimdi
zamanDipsiz ve karanlık
Seni ağlıyor
Yüreğimde biriktirdiğim yokluğuna ziyan yaşlar...
Vakitsiz
hüzünler düşüyor saatlerin yüzüne
Gittiğin günden beri
zaman durmuş
Yokluğunun koynuna saklanmış takvimler
Yüzüme bile bakmıyor...
Dilimde dönmüyor vedalar
Bitti demeye yüreğim varmıyor
Hâlâ sana üşüyor anılara sarılmış koca bir şehir
Ve sana ağlamakta ayrılıkla döşenmiş yollar...
Unutmak çok zor geliyor
Son bakışının izi bile dururken yüzümde yadigar...
Dayanmıyor
gözlerim
gözlerinin yokluğuna
Kaç şafağı alnından vurdum sabahlayarak
Kaç uykuyu yalnız bıraktım yastığımda
Ağlayarak
Ruhuma devrildikçe hasretin
Adın saklı karanlığın içinde
Kaç kere inledi yüreğimin sesi
Yokluğuna yanarak
Bir damla
gözyaşımdan kaç sen düştü yanaklarıma
Kaç ben sızladı hüznümün karasında yüreği kanayarak ...
Ah! Be sevdiğin
Sen gittin ya
Aklım yetim ,kalbim sanki öksüz kaldı
Yokluğunun ellerinde düşlerim yandı
İçime çöktü hayat
Gözlerim amansız bir acıya uyandı
Ne olur geri ver sensiz kalan yanımı
Ya da gel al seni benden
Öldür bendeki beni
Yüreğinin toprağına göm yüreğimi
Gün gelir de
gözlerin düşer belki
İçindeki mezarıma bakarsın
Olur ya ruhun yanar yokluğumun ellerinde
Sözlerim gelir aklına
Sende bana ağlarsın...
22.02.2012
k@lbinin £lind£ k@l£m ols@
Arzu Karadoğan
SESLENDİRME
ARZU KARADOĞAN
