Neden bilmem bu gün evde televizyon seyrederken yaþadýðým bir olay bende bazý çaðrýþýmlarý ön plana çýkardý da ben de oturayým baþýmdan geçen tanýk olduðum bir olayý yazayým dedim.

Yýllardan 1979 ya da 1980 yýlýydý. Þehirlerde mahalle aralarýnda sað sol davasýna kanlarýn döküldüðü kavgalarýn yapýldýðý ve arabalarýn kundaklandýðý bir yýldý. Bir resmi kurulumun sahildeki deniz kampýnda bir ara herkes gibi bizlerde sýra almýþ denize girip çýkýyor kamp yapýyorduk. Gündüzleri denize giriyor eðleniyor vakit geçiriyorduk. Günlerden bir gün yine güzel bir yaz gününün sonrasýnda gece olmuþtu ve, herkesler gibi biz de kaldýðýmýz ünitemize çekilmiþ uyumaya baþlamýþtýk.

Günün yorgunluðuyla öyle bir uykuya dalmýþtýk ki, aslýnda nerdeyse top atýlsa duyacak halde deðildik;

Çoðumuzun binek arabasý hemen yakýnýmýzda bulunan, araba parkýnda duruyordu. Gecenin ilerleyen geç saatlerinde nasýl oldu bilmem yeri yerinden oynatan bir gümbürtüyle yataklarýmýzdan uyandýk.

Kimimiz don gömlekle, kimimiz pijamalý sokaða fýrlamýþtýk.

Bir de baktýk ki arabalarýn bulunduðu park yerinde, bir araba yanýyordu. Yanan araba devletin idari iþlerde kullanmasý için kendisine tahsis ettiði, kamp müdürünün resmi arabasýydý.

Ýlk koþanlar arasýnda müdür de vardý. Müdür o gün gündüzden orada deðildi nereden geldiyse kampa yeni gelmiþti. Ve gece evine gelmiþ bizler gibi arabasýný park yerine park etmiþ kamp yerindeki kendine tahsis edilen evine gitmiþti.

Baktým kamp müdürü, hala üzerinde elbise ile duruyordu. Ben ilk bakýþta daha üzerini deðiþtirmeye fýrsat bulamamýþ olacaðýný düþündüðümden baþka bir þeye ihtimal bile vermemiþtim. Ama içimde sonradan bazý þüpheler uyandý.

Arabanýn motor bölümüne dinamit konmuþ ve araba park halindeyken dinamit patlatýlarak yakýlmýþtý.

Olayý o gece en yakýn jandarmaya, polise ve yangýný söndürecek itfaiye teþkilatýna de, bildirilebilecek çevredeki iletiþimi saðlayan telefon hatlarý da kesilmiþti. Çünkü o yýllarda daha henüz cep telefonu yoktu. Bazý merkezlere baðlý el telsizleri vardý amma neden o kullanýlmamýþtý þimdi onu pek hatýrlayamýyorum.

Ama bir telaþe ile yangýn kiminin taþýdýðý suyla kiminin sahilden getirdiði kumlarýn yangýnýn üzerine atýlmasý sonunda söndürüldü.

Þimdi bunu neden yazýyorum derseniz. Bu olay hiçbir zaman resmiyete konmadý ve konu üzerinde hukuksal hiçbir yasal iþlemler yapýlmadý. Sadece kamp müdürünün siyasi fikrinden dolayý bazý kiþiler resmi arabasýna dinamit koydu dendi ve bu olay kapandý gitti.

Oysa benim aklýmda hep þu soru kaldý acaba kamp müdürü arabayý kendi dinamitlemiþ olamaz’ mýydý? Ya da kendi adamlarý yapmýþ olamaz’ mýydý?

Þimdi kimileri bana diyecekler’ ki bunu bu adam neden yapsýn. Bence bunu yapmasý için bazý nedenleri vardý.

Ýlk baþta orada resmi arabasý dinamitlenen kamp müdürü iktidarda olan siyasi partinin fikrinde biri deðildi. Bunun içinde siyasilerin dikkatini kendi üzerinde yoðunlaþtýrmak bakýn gördünüz iþte, benim de arabam dinamitlendi yakýldý, ben iktidarý desteklediðim için muhalif partiden bazý kiþiler, benim de arabamý dinamitlediler kundakladýlar diyerek kendinin o günlerin iktidarýnda olan kiþilerden taraf gibi gösterebilmesi amaçlamýþ bunu düþünmüþ olabilirdi.

Bir ikinci konu, kamp yeri kale gibi görevliler tarafýndan korunuyordu. Kamp giriþinde görevli bekçiler daha baþka resmi görevliler orada sabaha kadar nöbet tutuyorlardý. Sadece deniz kýsmý açýktý oradan da gelen ancak motorla gelebilirdi. Onun da sesi çýkar ilgililerin dikkatini çekerdi.

Bu yüzden bence bu þüphelendiðim olanak çok daha fazlaydý. Çünkü bulunduðumuz kamp yeri bazý kiþiler için gözde bir kamptý. O kampta müdür olmanýn bana göre pek çok avantajý vardý.

Bilmem þimdi neden yazdým bunu, neden bilmem amma yazdým iþte…

.