Bezirgân değil benim sevdam.
Yüreğinin fethine çıkamam.
Alaşağı edilmiş bir aşkın,
Yılmayan bekçisiyim.
Sebebi sensin:
Susuzluğumun…
Demeğe dilim varmasa da,
Sönmüş bir yanar dağ gibi yüreğim.
Ve bu koca dünyada:
Sen olmuş benliğim.
Cenneti hiç görmedim,
Ama cehennem benim!
Boşalan bardaklar benim!
Doyamadığım bu sevda benim!
Bu hasret benim!
Giderayak yazdığım satırlar
benim!
Biraz da senin,
Çünkü ben senim.
Gözyaşlarımla nemlenip,
Çiçek açıyor toprak.
Kaynayan kanımla suluyorum
günlerce…
Bahar sevdaları sarıyor
yüreğimi.
Kavanoz dipli değilse dünya,
Bu kış yedi veren gülleri
açmalı sinemde.
İçimden bir şey:
Ölüme gülümsüyor.
Yeter ki benden önce ölme,
Yaşatma acını.
Yağmur kokan topraklar,
Sen kokmasın.
Küllerimiz savrulsa,
Aşk rüzgârlarında.
Zerrelerimiz bile kalsa,
Şu garip dünyada.
Ölüm de olsa ayrılığın adı,
Yine de varım seni sevmeye…
MehmetFikretÜNALAN
Güzelçamlı/KUŞADASI