canıma can katan
insanın canı yandığında
ağladığı gibi
mutluyken de
ağlarmış meğer
böyle güzel bir sevda
beni sana
seni bana bağlar
insan hep üzgünken değil
mutluyken de ağlarmış meğer
seviyorsan
hayat rengarenk
ağlamayı bırak gülmeye bak
bak etrafına ibret al
çık sığındığın karanlık dünyadan
mutluluğa balıklama dal
bak etrafına bakta ibret al
varlığın varlığıma can katıyor
yokluğun ölüm acısı yüreğimi yakıyor
gözlerim her yerde hep seni arıyor
kalbim sadece sen sen diye atıyor
varlığın canıma can
yokluğunun acısı
ölümü yaşatıyor
rüzgarlara ver kokunu
içime çekeyim doya doya
öp beyaz bir mendili
kuşların kanadına koy
bana yolla
uzaktan da olsa bana el salla
bulur beni
sen olmasan da yanımda
dolduramaz kimse kalbimdeki yerini
tutmaya hasret kaldığım ellerini
bakmaya doyamadığım gözlerini
sevgi dolu sıcacık nefesini
özledim özlemim
sevdiğimsin
mutluluk gözyaşım oldun benim
hasretim oldun sevdam oldun
ömrüm canım huzurum
mutluluğum
sonum
sonsuzluğum
gözlerimden akan
mutluluk gözyaşım
canıma can
hayatıma yağan mutluluk
mutluluktan akan
gözyaşım oldun benim
