Hatýralar.....

Ýlerde,çocuklarýma anlatamayacaðým,belki susup utanacaðým,

Mavi gecelerde,gözlerim yaþlý hatýrladýðým,hatýralarým var benim,

Yasak ellerin gezindiði,yasaklý günlerim,aðlamaklý gözlerim,

Akkor demirlerle daðladýðým,hatýralarým var benim..

Hatýralarým var benim,daðlara itiraf edercesine haykýrdýðým,

Bazen bir kurþun misali,acýmasýzca delip geçen,

Bazen cerrah olup,vücudumun heryanýný kesip biçen,

Deþilmez yaralarý deþen,beni ölüme mahkum eden hatýralarým var benim..

Kimseler bilmeyecek,görmeyecek seni,adýný adýmýn altýna gizledim,

Ayla yýldýz,nasýl kadirse birbirine,kadirdik birbirimize,

Ölümü mum ýýþýðýyla aradýðým dolunaylý masum bir gecede,

Adýn son bulacak,hatýralarýmý ve adýmý gömdüðüm gece..

Hatýralarým var benim,saçlarýma,çokca aklar berkitip aðartan

Sokak lambalarýnýn altýnda beni yapayalnýz býrakan,

Kimsiz,kimsesiz bir ölü gibi kaldýrýmlarda yatýran,

Akkor demirlerle daðladýðým gözlerim,akkor demirlerle daðlayacaðým,hatýralarým var benim...