"Hep parmak uçlarımda yürüdüm zamanı,
Gelecek güzel günleri ürkütmeyeyim diye...
Koyun koyuna yattım yalnızlıkla,
Gözüm güneşin kızıllığında, sol elim yüreğimde.
Avuçlarımda ki emeğin nasırı
Dikiş tutturamadığım hayata öfkeli..."
Sus çocuk! Derdi annem "böyle konuşma"
Konuşacağım anne, konuşacağım
Sen yoksun artık,
Bir senin sözünden çıkmadım ben.
Üç tarafım hüzünle çevriliyken
Bir senin yanında mutluydum anne
Demem o ki, sen yoksun ya
Şimdi dört başı mamur hüzünlerimin...
Aforoz edilmiş aforizmalarım
Yok edilmiş ilkelerim
Yozlaşmış türkülerim
Sen yoksun ya, bir ona yanarım
Bir ona ağlarım anne...
Ne hicranın böylesini,
Ne vuslatın zirvesini gördüm
Ay karanlık anne "şiirlerdeki gibi"
Güneşi tutmak istiyorum güneşi...
Kirli sırlar yok çıkınımda
Tertemiz bir yürekle yaşadım
Hiç saklamadım yüreğimi
İşareti alnımda...
Bir tek ışığımdın sen
Tek mutluluk penceremdin
"Penceresiz kaldım anne..."
Şimdi gözyaşlarımı usulca bırakmak istiyorum şefkatli ellerine
Ürkmesin gelecek güzel günler diye...
Mehmet Fikret ÜNALAN
(
Bir Ona Ağlarım Anne başlıklı yazı
MehmetFikret tarafından
2/2/2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
