Online Üye
Online Ziyaretçi
Ne çiçeğin kokusuydu kalan,
Ne de teninin sıcaklığı usumda talan...
Senfoni sessizliğinde kırdığımız kadehler,
Kalbimizin kırmızısına bulanır,
Gecelerimizin gürültüsüne sır tutan yanlızlıklar,
Ayaklarımızda dalgalara karışırdı...
Mevsimler arasında ip atlarken hesapsız,
Rüyalarımızın yorganı mercan kayalıklar olurdu...
Göz, göze değdi mi dilimize kilit düşer,
Kirpiklerimiz ufka yelken açardı...
Hala kulaklarımda tını iken sesin;
Gözlerine uygun renk bulamadım,
Hangisi olsa içim yanıyor...
Ve senli rüyalar dökülürken heybeme;
Tenine uygun çiçek bulamadım,
Hepsi kokusunu senden alıyor...
Bülent KAYA