Şiir ve yorum: Mehmet Fikret ÜNALAN
Firari şafakların yalnız çocuğu,
Susmalar yüreğimde ey badem gözlüm!
Sırtıma alsam da sırma gocuğu,
Üşüyorum yine de, can şiir sözlüm...
Tutuşsun ellerin al yüreğimi
Seninle kül olup, yanmaya geldim.
Sevda ikliminde "bir yürek" donmaz
Aşk acısı çekmeyen kül olup yanmaz.
Gök kuşağı solgun, çünkü ben aldım rengini
Dalgalar suskun, çek küreğini
Engin yüreğimi, sunmaya geldim
" Engini de, deli gönül engini"
Sevda denizinin, gönlü zengini.
Okyanus olup da, sarmaya geldim...
Gidişinin özrü yok, dönüşün olmaz.
Bu sevda denizi, sana da kalmaz.
Dönmüşüm yüzümü, dağa, ovaya,
Selamım olsun, bensiz sılaya.
Bir Allah'a sığındım, bir de duaya.
Gurbet türküleri katmaya geldim.
Yalın ayak koşularda buldum kendimi,
Çıplak ayaklarla kanmaya geldim.
Gurbet türküleri, yarine çatmaz.
Bakarken görmeyene adımın atmaz.
Ve şimdi;
Doğanın ellerindeyim
Ürkütmüyor suyun sesi
Doğan her yeni günümde
Cıvıl cıvıl kuş sesleri
Madem günler sensiz doğar
Güneşle batmaya geldim.
Kuş sesiyle, su sesiyle ışıldayan güneş batmaz.
Olur da bir gün batarsa, yürek susar artık atmaz.
Mehmet Fikret ÜNALAN
(
Sırma Gocuk başlıklı yazı
MehmetFikret tarafından
8.02.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
