Bir hüzzam makamında yara aldı yüreğim tarafından
Nefesin uçururdu eteklerimi muzip fırtınalar gibi
Ellerin akşam güneşi değmiş denize kokardı
Ve ben martıların gözleriyle seyrederdim mavilikleri

Akşamları eve dönerken,çingene bir falcıya rastlardım
Ekmek alırdım fırının önünden geçerken,biraz da peynir
Komşularla selamlaşır,dergilere bakar,müzik dinlerdim
Herşey sıradan yaşanırdı ama ben hep ağlardım


Nedendir bilmiyorum
Eflatuni kederimdin
Giderdin ya hani aniden
Ben sensizliği ezberlerdim
Bensiz kalırdı dostlarım
Aklımı sana takardım
Nerdesin diye düşünür
Günlerce uyumazdım
Hatta yaşamazdım

Hayret...
//Ben sensizliğe ne zaman böyle alıştım//
Ya da...
//Beni sensizliğe nasıl alıştırdın//



Yasemin Göksel
( Sensizlik Hüzzam Makamı başlıklı yazı YaseminGÖKSEL tarafından 28.08.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu