Ön masada,boynu bükük,ufka doğru bakan kadın…
Çevresiyle ilgisi yok..Belli ki birhayli dalgın…
Çevresiyle ilgisi yok..Belli ki birhayli dalgın…
Siluetinden gariplik,bir ümitsizlik akıyor…
Yerinden kıpırdamadan,gelip-geçene bakıyor..
Kimbilir,nedir,kimlerdir,gözlerindeki hayali ?.
Erken ölen bir sevgili…Belki evlâd-ü eyali…
Ne Güneşin doğuşunu,ne hüzünle batışını,
Birbaşına seyretmek zor,bulutların akışını…
Ne dayanacak bir omuz,ne de ellerinden tutan…
Cennette olsan no’lacak ?. Ya da kızıl alevde yan !..
Şu kadının gözündeki hayali bilmek isterdim;
Şayet bir sevgili ise…Nekadar mutlusun derdim..
Azönce ince bir yağmur çiselemişti hafiften,
Islanan toprak kokusu,esip-geliyor geriden..
Yağmurun temizlediği yeşillikler pırıl-pırıl,
Şimdi ,hayalin karşıma gelip-durdu ,ışıl-ışıl…
“..Bir hayattır,zulümlerle tükenip,kaybolup-giden…
Sen masumsun,ben suçluyum..” şarkısı gelir geriden..
Nakş-ı Bendî Tarikatı Sufilerinin sözüdür :
“..Nefret ve kötülüğümüz kendi cehennemimizdir !.”
Cemalettin!,sana ne ki elâlemin kederinden ?
Sana ne o boynu bükük Kadın’ın teessüründen ?..
Artık merak etmiyorum,ön masadaki Kadını..
Hayalinle başbaşayım,heceliyorum adını…
——Mehmet Cemalettin Bayhan-ERDEK-
Erdek Çay Bahçesi-09.08.2008-