BÝZÝM ÝSMÝMÝZ YAZAR   

Aþký can tezgâhýnda dokuruz hece hece,

Sevda denilen sual, bin cevaplý bilmece,

Umudun ikliminde hem güneþ var, hem gece.

         Asuman matemdedir, bulutlardan kan sýzar,

         Aþkýn girizgâhýnda bizim ismimiz yazar.

Kutuplar alev alýr, kardelen çölde açar,

Cam-ý cem þikest olmuþ, gönül hicraný içer,

Seven, yârdan geçemez, kendi özünden geçer.

         Can kandilinin yaðý tükenir azar azar,

         Aþkýn girizgâhýnda bizim ismimiz yazar.

Mecnun mekâný olan çöller var gönlümüzde,

Gurup vakti çözülen tüller var gönlümüzde,

Anka’ya hayat veren küller var gönlümüzde.

         Âþýk-ý sadýk biziz, bu kavli ecel bozar,

         Aþkýn girizgâhýnda bizim ismimiz yazar.

Figanýmýz þükürdür, sanmayýn eyvâhtayýz,

Mürþidi cânân olan bir kutlu dergâhtayýz,

Gecesine Leylâ’nýn doðduðu sabahtayýz.

         Sevda bedesteninde câný eyledik pazar,

         Aþkýn girizgâhýnda bizim ismimiz yazar.

Sevdanýn yaðmurlarý düþmezse özümüze,

Cânân insaf eyleyip bakmazsa yüzümüze,

Bilin, özge goncalar haramdýr gözümüze.

         Yârin geçtiði yola kazýverin bir mezar,

         Aþkýn girizgâhýnda bizim ismimiz yazar.