I
Her daim hor görülen ;
Bedeni olan ama adı olmayan kadınım ben!
Hani o bağrını yarıp tohum ektiğiniz;
Size çeşitli güzellikler sunan toprak gibi
Üretken, vefalı…
Ne yapsa takdir edilmeyen,
Hep ikinci sınıf muamele gören,
Hani şu eteği eksik, elleri hamurlu,
Saçı uzun; aklı kısa diye bildiğiniz
Kadınım ben!
Erkek olmak mı meziyet;
Yoksa yüreği erkek olmak mı?
O yürek ki merhamet dolu,
Kimseye kıyamaz ama ona kıyarlar.
II
İncidir gözyaşlarım düşürmeyin yerlere
Güldür yanaklarım al al, pembe pembe
Gülümü soldurmayın; mevsimi olmasın
Her daim açsın yediveren misali…
Siz bilmez misiniz?
Cennet benim ayaklarımın altında,
Böyle buyurmuş Sevgililer sevgilisi…
Ben anayım, ben kadınım!
Şimdi ulu orta, sokak ortasında
Son buluyor hayatlar…
Yıl iki bin on üç ; medeniyette son nokta (!)
Ve kadının hala adı yok !
Oysa ben kadınım, anayım…
Tabiat gibi doğurgan,
Su gibi berrak,
Ve deniz gibi derin…
Hadi tekrar bakın gözlerime şimdi…
Ne görüyorsunuz?
III
Bugün;
Sadece bugün kim bilir kadına dair kaç şiir güne düşecek
Ve kaç kadının cansız bedeni toprağa düşecek.
Sadece bugün!
Sessiz Peri
Kadınlar günümüz kutlu olsun. Kadının adı olsun artık.
Kullandığım fon resminin anlamı: Kadına yönelik her türlü şiddeti ve cinsel istismarı kınama amaçlıdır...
