MADDE- MANA ÝLGÝSÝ

Ýnsan, maddî ve manevi bir varlýktýr.

Bedeni madde, fikri, zikri, þükrü, gönlü maneviyattýr.

Ýnsan için önemli olan madde tarafýný tahrip eylemeden, manevi tarafýný kuvvetlendirmektir.

Manevi tarafý kuvvetlenen insanda, madde mananýn buyruklarýna uyar. Madde tarafý kuvvetli olanlarda maneviyat yeteri kadar kuvvetli deðilse, bu sefer de madde manaya hükümran olmaya çalýþýr.

Madde önemsiz midir?

Elbette madde de önemlidir ve mana tarafýmýzý besleyecek þekilde düzenlenmiþtir, yüce yaratýcý tarafýndan. Ýnsan aklý veya ahlaký oranýnda bu düzenlemeye uyar ya da uymaz. Bu mekanizmayý iyi ya da kötü deðerlendirir. Bu durum sayesinde ya alçalýr, benliðini, ana renklerini tüketir ya da iyi ve güzel huylarla donanýr.

Akýlý insan, maddeyi mananýn hizmetinde tutar. Manaya uyan madde manevi bir deðer kazanýr. Kuvvetini ona, yüze katlar. Akýlsýz insan madde – mana terazisini dengede tutamaz. Ya maddeyi kutsar,  ya da maneviyatý hoyrat bir mirasyedi gibi harcar. Maddenin iflasý da, mananýn israfý da tehlikelidir ve maddesiyle manasýnýn manalý bir þekilde kucaklaþmasý sonucu varlýklarýn efendisi kýlýnmýþ insaný dipsiz kuyulara, dipleri dikenli uçurumlara düþürür.

Aklýný yeteri kadar deðerlendiremeyen fert ve toplumlar, mananýn göz kamaþtýran ýþýðýný kendilerine kurulmuþ tuzak gibi görürler. Onlara göre mana, ulaþamadýklarý her hedefin sorumlusudur. Varlýklarýný atýl býrakan, cesaretlerini törpüleyen, onlarý baþarýya koþturan azimlerini frenleyen bir çelik engeldir.

Gerçekte böyle midir?

Mana bir fren deðil, bir vitestir. Þoförünün elinde hedefe ulaþtýrýrken, aceminin elinde felakete dönüþebilir.

Maddenin manaya boyun eðdiði, mananýn maddeyi doðru deðerlendirdiði fertlerde, madde-mana uyumu saðlanmýþ demektir. Madde ile mananýn uyumu, insan denen varlýðý demirden, çelikten daha dayanýklý, ýþýktan daha aydýnlýk, gökkuþaðýndan daha renkli, en güzel müzik parçasýndan daha ahenkli kýlar.

Dinimiz de ilmimiz de, aklýmýz da, ahlakýmýz da madde-mana uyumunu öðütlemektedir.

Anlayan anlamakta, en doðru þekilde uygulamakta ve dolayýsýyla her iki cihanda da mutluluðuna zemin hazýrlamaktadýr.

Anlamayan, madde-mana dostluðunu gerçek manada kuramayanlarda ise, madde taraflarý mana taraflarýnýn karþýsýndaki uçurum, mana taraflarý madde taraflarýnýn karþýsýndaki granitten duvardýr.

Madde de, mana da çelikten ve demirden bir set gibi karþýnýzdaysa,  iþiniz gerçekten zor demektir.

Zorluðu aþmanýn formülü, yine insan denen varlýktadýr; çünkü ancak insan kendisine YÜCE Allah tarafýndan sunulan formülü þuurlu olarak anlayýp algýlama, bilip uygulama yeteneðine sahiptir. (Balýk denizdedir fakat denizde olduðunun bilincinden yoksundur. Arý bal yapar fakat balý bilmez.)

Bu formül, insanýn, insaný yaratana boyun eðip gerçek hürriyete kavuþmasý ve insaný kuvvetli, dayanýklý, azimli, kararlý, baþarýlý kýlan bu en hakiki hürriyeti bütün benliðine hâkim kýlmasýdýr.

Madde - mana uyumu, bütün uyumsuzluklarýn sonunu bitmeyen bir uyuma kavuþturacaktýr.

Anlayana, uygulayana ne mutlu!

Fikri HAKLI