Gel gayri

haný fakýt oldu, hofff

esger olalý
gündüz hayalýmda,

gece düþümde
bi nekdibin gelse oðþar bobaný
bi selamýn bile çok bu garibe
i(n)san olan i(n)san el gadak da
garýsýna yazma mý …

…
Allah ne verdiyse;
anana, gardaþlarýnaaa,
dedenee, ebenee,
halalarýna, dezelerine,
emmi-dayý uþaklarýna,
uzak yakýn öte ma(ha)lledekinnere
sanký seni benim gadak öðseyen var da
var mýý?

..
sen gelmedikten keyri
seni getirmedikten keyri
ne(y)neyen nekdibi

ne(y)neyen guru guru selemi
Allahýn zalýmý
ay eþþe(ði)n eþþek sýpasý
gel gari …

eþþeg dedim dee
gýyaman gýý sanaa
emme az bile demiþiyin valla
gatýrsýn seen

..
sende gatýr inadý var
ülen bu garý ne deyyo
ne isdeyyo
senin gulak verdi(ði)n mi var…

umurunda deði(l) valla
gelmen uçu(n) neytmek ilazim
nekdip yazman uçu ne!!?
bu cü(v)absýz kaçýncý nekdibim
ay! donuzun donuz dölü
ses versene leeyn..

öldün mü ..

..
hhooohhhfff

hasdamýn sarimin ulen
i(n)san olan i(n)san
nassý gelivimez
böyle gel deniyokan(a)

isdeniyokan(a)
öðseniyokan(a)
uzatma hadii
gel garii

geell
gel garii…..

bekmez köpü(ðü) horaz bile
ötmeden önþe bi parpýldar[1]
i(n)sanýn içini galdýrý ya

…
ben; düdük öttürse bi makene
yaddan yabandan biri ðelse
damda baþýnda ak-köpek hýrlasa

gecenin geç yarýsýnda

gonþularýn sürü köpekleri havlasa,

ulusa, ürse
ya(hu)tta aþþadan bi ünneyen olsa
eþþeð anýrsa
seni geldi sanýyon

seni ðeldi deye
mücüde ediyollar sanýyon

arbýlýyon cama

atýlýyon dama

seðidiyon gapýya,

varývýrýyon soka(ð)a..!

emme narasýýn gamýdýp galýyon

merdimen baþýnda

bi ðören ossa..

eller görse ne demez, emme

bana ne..

neyye gelmen sen!
bi ðün gelivi de bayram edeyin len

olmadan gedesice..

senin.. aldýrdýðýn mý va(r) halýma

düne ðözeli  garýna..

ooofff offffff!!
valla billa þart ossun
bi Allah bi ben bilirin
çekdiklerimi
yetti gari
geell
gel gari…….

horaz dedim dee
garatavýk gurk oldu ..
geçen sene
anan Aþþaçeþme’nin hatýlýna basmýþ, seni(n)kini,
on sefer hatýla bassan nol(a)cak,
ben gibi…

…
senin garatavýk
gene “guurk”,
gene “gurkk!”
ben de dutdum, holluða[2] basdýrývýdým,
valla aklým ermez neyye
dýðan garasýna beledim yýmýrtalarý

üþ hafta demedi.. çif çif çif!!!
o oniki bülüþ;

anaç[3] garatavýk çaa(ð)rdýmý
görsen nas(s)ý toplaþývýrýyollar
bülüþ gadak olamadýýýn
hinci “boyu devrilesice” de(y)ecen…

olma(ya)cak
bi tek sen!!,

senn dönmeyyon
kendini öðsetmeyi matah sanýyon haral;

..  deli!

seni nassý göresim geldi[4],

nasý öðsedim, bilemen
horata deði(l)
vallaha-billaha delirecen,
yollara düþecen,

acýndýrýyon[5] filen sanma

vallaha billaha deðii(l)
ayýý!,,

“dulgarý çocu(ð) de(ðil) mi

Alla(hý)n deblesii[6]
ne bile(yi)n ne güna(hý)m m(v)ar ki..
memleketde etdirseler ya
hu esgerciliði
Hacý Hasanýn eþþeg govaladý(ðý)[7]
anayýn kül döktüðü yellerde[8]