Daðlarý yürüten,

 Kurumuþ odunlara hayat veren,

Taþlarýn arasýndan kocaman denizleri var eden,

O denizi bir anda ortadan ikiye bölen,

Yazýn ayrý kýþýn ayrý taamlarla her yeri süsleyen,

En aciz yaratýklara en kaliteli besinleri yediren,

Firavunlarý bir topal sinekle helak eden,

Ebabil kuþlarýyla bir orduyu tarumar eden,

Ýstediðine zenginlik, mal-mülk, servet veren,

Mecnunlarý Leyla peþinden koþturup da Leyla’lar Leyla’sýna kavuþturan Allah’a inanýyorsanýz eðer, gamsýz deðil Müslümansýnýzdýr.

Her þeyi dert etme, düþünme ve tasalanma sadece baþýnýzdaki aklarý çoðaltýr. Tevekkül etmek ise imandandýr þöyle ki,

“Vaktiyle iki adam, hem bellerine, hem baþlarýna aðýr yükler yüklenip, büyük bir sefineye(gemiye) bir bilet alýp girdiler. Birisi, girer girmez yükünü gemiye býrakýp, üstünde oturup, nezâret eder; diðeri hem ahmak, hem maðrur olduðundan, yükünü yere býrakmýyor.  Ona denildi ki,

 "Aðýr yükünü gemiye býrakýp rahat et." 

O da, "Yok, ben býrakmayacaðým. Belki zâyi olur. Ben kuvvetliyim. Malýmý, belimde ve baþýmda muhâfaza edeceðim."

Yine ona denildi: "Bizi ve sizi kaldýran þu emniyetli sefine-i sultaniye(hükümdarlýk gemisi) daha kuvvetlidir, daha ziyâde iyi muhâfaza eder. Belki baþýn döner, yükün ile beraber denize düþersin. Hem, gittikçe kuvvetten düþersin. Þu bükülmüþ belin, þu akýlsýz baþýn, gittikçe aðýrlaþan þu yüklere tâkat getiremeyecek. Kaptan dahi, eðer seni bu halde görse, ya divânedir diye seni tard(uzaklaþtýrma) edecek, ya ’Hâindir, gemimizi ittiham(suçlama) ediyor, bizimle istihzâ(alay) ediyor, hapis edilsin’ diye emredecektir. Hem, herkese maskara olursun. Çünkü ehl-i dikkat nazarýnda, zaafý gösteren tekebbürün(kibir) ile, aczi gösteren gururun ile, riyâyý ve zilleti gösteren tasannuun(yapmacýk) ile, kendini halka mudhike(gülünç) yaptýn; herkes sana gülüyor" denildikten sonra, o bîçarenin aklý baþýna geldi, yükünü yere koydu, üstünde oturdu.

"Oh! Allah senden râzý olsun. Zahmetten, hapisten, maskaralýktan kurtuldum" dedi. 

 Ýþte ey tevekkülsüz insan! Sen de bu adam gibi aklýný baþýna al, tevekkül et. Tâ bütün kâinatýn dilenciliðinden ve her hâdisenin karþýsýnda titremekten ve hodfüruþluktan ve maskaralýktan ve þekàvet-i uhreviyeden ve tazyikàt-ý dünyeviye hapsinden kurtulasýn. 

Ýmân, insaný insan eder; belki, insaný sultan eder. Öyle ise, insanýn vazife-i asliyesi(asýl vazifesi) imân ve duâdýr. Küfür, insaný gayet âciz bir canavar hayvan eder.”

Ýþte bu kýssada bilindiði üzere Risale-i Nur Külliyatýnda geçmektedir. Ýnsanýn tevekküle ulaþmýþ bir imana sahip olmasýnýn ardýndan aslýnda ne kadar rahat edebileceði anlatýlmaktadýr ama insan o kadar cahil ve kendini bilmezdir ki o divane gibi bir þeylerin sahibi olduktan sonra hep onu taþýmak ister oysaki ne o sahip olduðu yük kendisinindir ne de kendisinin olacaktýr. Her þeyi yoktan var eden Allah ki o insana önce düþünmeyi bahþetmiþ daha sonra insaný imanla þereflendirmiþtir.

 Hülasa, insan imanlý bir þekilde tevekkül ettikten sonra ne dert kalýr orta da ne de tasa. Bu yüzden size gamsýz deseler de aldýrmayýn gam baþkadýr gamsýzlýk baþka inanmak baþkadýr iman etmek baþka… Vesselam…