Bana geliþin doðum sancýsý,
Gidiþin ise ölüm acýsý gibi
Hasretin kaldý kollarýmda,
Yükün kaldý omuzlarýmda
Gecelerim gecelere düþman oldu,
Sabahlarým kardeþ kavgasý gibi birbirine,
Gülüþlerim esir kaldý dünya yüzünde...
Sen gidince ;
Analýk çýðýrtkanlýðý düþtü sineme
Saçlarým yenik düþtü beyaz ateþlere 
Suskunluðum tutuk evi..
Ýsyaným ise benzedi azrail sesine
Vurdum kendimi Mevnunun vefasýz çöllerine
Küskünlüðümü ekiyorum her bir kum tanesine.
Rüzgarlar çaldý nefeslerimi
Buz daðý oldu yüreðimin iki yaný
Her dökülen isyan yüreðimde,
Her dökülen müstehcen dilimde
Daðlarýn kabus bakýþlarý ise hala üzerimde
Kabus olan yokluðun ise hala içimde..
Ellerim Ýbrahim ateþlerinde,
Þehrin tüm ýþýklarý ver yansýn ediyor gözlerimde
Yaðmur ýslaklýðý yüzümde,
Sen rüzgarýmýn can alýcý kokusu tenimde
Aldýn gittin canýmý.. aldýn gittin ellerinle
Kelebekler uðramaz oldu artýk gül bahçeme,
Baþýmda aðýr bir çam aðacý sallanýyor
Efkarýmýn üzerinde ise kavak yelleri,
Ýçimden kan kýrmýzý ýrmaklar akýyor
Göz çukurlarýma yerleþmiþ morluklar..
Ne çok telaþým varsa kozan daðý gibi göðsümde.
Öldüm gittim sana doymadan bir mevsim içinde
Alýþamadým buralara,hep aklým sende.
Bir çareyim soðuk topraklar içinde,
Bir baþka garibim ölüler içinde...