Kalan Ömrümle,kanayan Yanımla Öleyim....!!!
________Gittiğin günün ertesi
O gün yedim ben feleğin sillesini
O gün yaşadım,
Ve, aynı anda dört mevsimi
Şimdi,
Yine güz geldi.....
Uzun uğultularla eğliyorum yüreğimi
Ne söylesem sana bilmem ki;
Gözlerimden akanlar denizlerin rengi
Dilimden dökülenler,
Toprağın tozları kayaların izleri
Ayışığı topluyor şimdi ellerim
Güllerden uzak,
Gecenin ürpertisinde kesiliyor ömrüm
Çocukluğumdan geçtim,
Gençliğimi yaşayamıyorum sevgilim....
Kırgın şiirlerim,yarım kalmış hikayelerim
Oradan oraya savruluyorum.
Sarılara dolanmış yalnızlığım
Ben,ki sensiz gülemiyorum......
Kırılmış kolum kanadım,
Örselenmiş vakitlerim
Öpüp başıma taç ettiğimi bulamıyorum
Kuşlarla uçuyorum,
Bulutlarla düşüp kalkıyorum
Ölüm susuyor,ben susuyorum
Bulanık karanlığım (..)
Eyy ciğerime saplanan kaderim
Bırak beni,yâre gideyim
Gittiğim yerlerde bulamazsam
Kalan ömrümle,kanayan yanımla ona öleyim...!
____
LESKÜY NARUT
(
Kalan Ömrümle,kanayan Yanımla Öleyim....!!! başlıklı yazı
Lesküy Narut tarafından
16.12.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
