Hala yanıp duruyor bıraktığı közleri
Benden başka herkesi gördü onun gözleri.
Aşkı visalimize sakladığım sözleri
Ağzıma bir çırpıda tıkıp gitti komserim.
Bilmiyorum nasıl da çiğ çiğ yedi etimi
Ben ki onun uğruna kaybettim servetimi.
O ''öl'' dese ölürdüm, öderdim diyetimi
Belki çok sevdiğimden bıkıp gitti komserim.
Boşa hayal kurmuşum sevdam hasrete yükmüş
O gidince anladım, kayıbım ne büyükmüş.
Ruhumu talan etmiş, etrafa saçıp dökmüş
Benim gönül evimi yıkıp gitti komserim.
İnanın şu haneden mühim değil çaldığı
Zaten aşk pazarında para etmez aldığı.
Görülmüş mü hırsızın bir gönülde kaldığı
Boynumun kemendini sıkıp gitti komserim.
Şimdi nefes nefese yaşadığım yer zindan
Kadere isyan edip, kahrettim gittiği an.
O gün bu gün kurulmuş bomba gibiyim inan
Fikrimin fitilini çekip gitti komserim.
Gelip gitmelerimden bıktınız ise şayet,
Bilin ki son gelişim, son ettiğim şikayet.
Arayın diyar diyar, yankılansın vilayet
Malum, ekibinizi, ekip gitti komserim.
Beni böyle çaresiz, bahtsız kılamazsınız
Bu kadar vurdumduymaz gamsız olamazsınız!
Giderken kurşunladım, nasıl bulamazsınız?
Ayağından yaralı, sekip gitti komserim.
ELİF KESKİN KARABULUT.../ ŞİİRLERİN ŞAİRİ...
HIRSIZ VAR.../ HAZİRAN 2006 SAAT: 01:35
hırsız halen bulunamadı...(asıl başlığı amirim olan bu şiiri de halk ağzıyla kullanıp komserim olarak yazmak istedim...)
