A Y R L D İ K....
A y r i l d i k ..
Ayrılık kokusu sinmiş saclarina.
Kitpiklerinden dökülüyor bir bir hüzün.
Aklına olum kaçmış .
Kanadı kirik bir serçe gibi.
Liman arıyor kendine.
4 mevsim yaşıyor baharın
Vuslatin yettik renginde meydan okuyorsun ask'a.
Ve saklaniyorsun karabulut'larin arkasına.
Ki eskiden ne çok guzeldin sen.
Sus'mus ruh
Yıpranmış gülüşün.
Neden sevgilim baharimi ozledin..
Uzat ellerini
Tutmaliyim yureginden
Bırakma kendini ayrılık kokan hazanin kucağına
Ki biliyorsun bu acilari cekesin varmış
Rüzgar yerine aklında esen leyla.
Bahar diye ağlamaklı gelen cemre
Avare hayallerin peşinde mechu'le dönen yine sen olma.
(Sus) ma
Ağlama içinden
Çığlık at bağrından kopan ya'raya
Sırtında duran ayrılık senin tek gerçeğin
Bu şehir duysun sesinin (en) derinden
Yas tutsun sana ağrı dağı.
Sus'suz kalmasın kipriklerin
Sen sana gelene.
Ağla ayrılığa
Hem de
K a n a
K a n a ağla...!
Ask aze.
A y r i l i k ...
(
A Y R L D İ K.... başlıklı yazı
Ask Aze tarafından
8.12.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
