Ben seni gül bitmez bozkırlarım,da büyüttüm,
Güneş ben oldum su ben oldum...damarlarına
Toprak oldum gölge oldum dallarına
Ucu bucağı ıssızlık kokan çorak topraklarımda
Kanat oldum can oldum canına..
Yalnızca seni yaşattım sana yaşadım..
Başka bir gül büyütmedim yaralı bağrımda
Solumun kanayan yanıyla..
Ömrümü harcadım ahu zarına..
Ne rüzgar değdirdim gül tenine
Ne kuş kondurdum yapraklarına..
Bir tek seni yeşerttim.
Bir tek sana izin verdim dağlarım,da
Saçlarımdan yorgan ördüm sardım tenine..
Koca bir dulda oldum yaralı tenimle bedenine
Ne vakit ecel değecek olsa filizlerine.
Kendimi feda ettim Azrail eline..
Bir gün ah o bir gün,
Karışıp gittin bir baharın aldatan yellerine
Ilık ılık sen düştün o gün bu gündür gözlerimde
Ömrüm hep bahar yolu beklemekle geçti,
Tüm canımla hep seni dilendim 
Bir sonraki gelen baharlarda..
Ne izine rastladım ne seni tanıyana..
Şimdi bilmem sen hangi coğrafyanın renkli yanında
Bilmem hangi pınarların başında
Bilmem hangi ceylanın gözlerinin karasında
Ben ise bırakıp gittiğin yerde
Hala bekliyorum gelirsin diye çorak topraklarda...
Özümde sevdan, ellerimde bir avuç umutla...

.....................
...
.......................
.......................LESKÜY NARUT.......12/12/2015

( Solumun Kanayan Yanıyla..yü-ko başlıklı yazı Lesküy Narut tarafından 12.12.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu