Online Üye
Online Ziyaretçi
Para hakkında bu güne kadar çok şeyler söylendi,
Paranın kuvvetli bir güç olduğu kabullenilerek
Para her kapıyı açar denildi.
Ve paranın mutluluk getireceğinden bahsedildi.
Para anlık keyfi sağlayan ve mutluluk yolundaki ana kapıyı açan bir anahtardır ve o anahtar yani para bilinçle yaşayanların eline geçmedikçe bir işe yaramaz.
Herkes peşinden koşar paranın ama para o kadar da peşinden koşulacak bir nesne değildir. Deste deste banknotlar yalnız ve yapayalnız bir kişide ne ifade eder? Bence sıfır...
Her şeyi elde etmeye, satın almaya yarayan bir güç müdür?
Biraz düşünüp aşağıdaki misallerden sonra cevap verelim bu soruya...
Memleketimin en zengin adamı M.B. rahatsızdır, yeni yeni bilinmekte olan amansız hastalığı sebebiyle gitmediği doktor, uğramadığı hastane kalmamıştır. Günden güne zayıfladığını fark ederek yaşam ümidini de kaybetmektedir. Yaşı fazla değildir, ölümü kim ister?
İstanbul'dan branşında uzman isim yapmış bir doktorun gelmesini sağlar. Doktor filmlerine, tahlillerine ve raporlarına bakar hastalığın son evresinde olduğunu anlar. Ümitsiz gözlerle M.B.'ye bakar ne söyleyecek O'na, "çok az bir ömrün kaldı" diyecek hali yoktur.
M.B. yan tarafında, günün en büyük banknotlarıyla tepeleme dolu olan kasayı açar ve:
-Tamamı senin, kurtar beni Allah aşkına. Der.
Ama maalesef kasadakilerin kurtarma gücü olmadı ve bir kaç ay sonra vefat etti M.B. Yaşanmış bu öykü, memleketimde orta yaş ve üzeri çok kişilerce bilinir ve o ünlü sözü de hafızalarda...
Geç kalınmış durumda para sağlığı satın alamamıştır.
Bu yıl YGS sınavı öncesinde 15 dakikalık bir zaman anlaşmazlığı sebebiyle sınav salonuna giremeyen üniversite öğrenci adayının kaybettiği bir yılı hangi güç, hangi para satın alabilir?
Veya bir suç! sebebiyle yıllarca hapiste yatan bir mahkumun! suçsuzluğu ispat edilip (siyah saçlarıyla girdiği ama beyazlaşmış saçlarıya) tahliye edilirken kaybettiği yılların bedelini hangi değer telafi eder?
Giden zaman para ile satın alınabilir mi?
Ayıplı mal (örneğin beyaz eşya) imal eden bir üretim kurumunca satışı yapılan ürünler kusurlu bulunup geri gelirse o firma zaman içinde itibar yitimine uğrar. Daha sonrasında düzeltse de kaybedilen itibar aynen yerine gelmez.
Hepimiz biliriz ki Alman beyaz eşya devi Bosch firmasının patronu Robert Bosch, "itibar kaybetmektense para kaybetmeyi tercih ederim" demekle, kaybedilen paranın tekrar kazanılabileceğini ama kaybedilen itibarın tekrar kazanılamayacağını ifade etmiştir.
Yitirilen itibar da parayla satın alınıp geri kazanılamaz.
Kırılan bir gönül düşünün, yapmadığı hareketler ve söylemediği sözlerle itham edilerek haksızlıkla kalbi paramparça edilmiştir. Kırılan bir seramik bile yapıştırılabilirken, un ufak parçalara bölünmüş, kırılmış bir kalbi onarmaya paranın gücü yeter mi? Mümkün mü?
Kırılan kalpleri de tamir etmede para geçersizdir.
Son söz:
Para alım-satım dediğimiz ihtiyaçların temininde değerlidir,
Onun dışında elle tutamayıp gözle görülmeyen bazı değerlerimizin geri kazanımlarında para bir hiçtir.
Bu bağlamda para görecelidir birilerine göre değerli, diğer birilerine göre ise değersiz bir metadır.
Selam ve saygılarımla,
Yurdagül Alkan.