Sevgide Güneþ Gibi Ol,
Dostluk Ve Kardeþlikte Akarsu Gibi Ol,
Hatalarý Örtmede Gece Gibi Ol,
Tevazuda Toprak Gibi Ol,
Öfkede Ölü Gibi Ol,
Her Ne Olursan Ol,
Ya Olduðun Gibi Görün, Ya Göründüðün Gibi Ol.

Mevlana’nýn bu ünlü dizeleriyle baþlamak istedim;

Bir insaný her haliyle, her yönüyle sevebilmek, anlayabilmek, anlamaya çalýþmak. Kötü hissettiðin anlarýnda, omzuna baþýný koyup aðlayabileceðin, derdini anlatýp rahatlayacaðýn, sevincini paylaþacaðýn birinin olmasý her insan için çok büyük bir mutluluktur. Bu mutluluðun adý dost’luk olsa gerek…

Kiþi dostu olduðunu bildiði insandan hiçbir zaman kuþku duymaz. Dostluðunu hiçbir zaman sorgulamaz, Ýyi günde de, kötü günde de yanýnda olduðunu bilir. Gerçek dostluðu hiç kimse ya da hiçbir olay zedeleyemez. Öyle dostluklar vardýr ki, insanýn ömrünün sonuna kadar devam eder. Mutlaka bu insanlarýn arasýnda iyi ya da kötü olaylar, sorunlar yaþanmýþtýr. Dostluk ipleri güçlüyse ne olursa olsun etkilemeyecektir. Zaten insanlarý en çok üzen dostu bildiði insandan gelen kötü bir söz, kötü bir davranýþtýr. Ýnsan düþmanýndan her türlü kötülüðü ya da ihaneti bekler ama dostundan asla beklemez. Bu yüzdendir ki tarihe baktýðýmýzda birbirine rakip olan ülkeler, bilek gücüyle yenemedikleri ülkeleri, dostlarýnýn ihanetlerini saðlayarak ele geçirmiþlerdir.

Örneðin, Sezar’ýn son sözlerinde olduðu gibi; “ Sen de mi? Brütüs” gibi…

Dostluk güvenmektir. Dostluk kilometrelerle ölçülemez. Arkadaþýn, dostun nerede olursa olsun, isterse baþka kýtada olsun farketmez. Önemli olan iki kiþinin karþýlýklý birbirlerine olan samimi duygularýdýr. O yüzdendir ki, dostlarýmýzý yanlýþlarý konusunda uyarýr, onlarýn her zaman ve her konuda zarar görmesini engellemeye çalýþýrýz. Bu durumda bile yanlýþ anlaþýlma olasýlýðý yüksek olsa da biz aldýrmayýz. Eminsek sonuna kadar mücadele ederiz. O yüzdendir ki; “ Dost acý söyler” atasözü çok güzel ve anlamlýdýr. Tabii ki eleþtirinin de bir ölçüsü olmalýdýr o da ayrý konu. Bir arkadaþým ve dostum bana bir sohbetimizde “Hatasýz dost arayan dostsuz kalýr” demiþti. Gerçekten de çok güzel bir söz. Ýnsan kendi baþýna yemek yiyebilir. Hayatýný devam ettirebilir bir süre ama daha sonrasýnda mutlaka sosyal yönden ihtiyaç duyacaktýr.

Ýnsanlar arasýnda mutlaka her konuda paylaþým olmak zorundadýr bu doðanýn kanunudur. Bilgi paylaþýldýkça güzeldir, Yemek yedirildikçe güzeldir. Bütün yiyeceklerin dolu olduðu bir sofra düþünün, bunlarý tek baþýna yemek mi güzeldir yoksa dostlarýnýz ve sevdiklerinizle yemek mi daha zevklidir? Bütün bunlarýn ortak noktasý da paylaþmaktýr. Sevincimizi paylaþtýðýmýzda daha mutlu oluruz. Üzüntümüzü paylaþtýðýmýzda da sýkýntýlarýmýz o an için azalýr. Bazen ise dostluklarýn arasýna soðukluklar girer. Gerçek dostlukta arada kýrgýnlýk olsa dahi dostluk aynen yerinde kalýr. Dostluk saygý ister, sayýlmak ister. Dostluk emek ister. Kalabalýktan bunaldýðýmýz ve bazen yalnýz kalmayý düþündüðümüz anlarý olmuþtur hepimizin. Bir daðýn tepesinde tek baþýna olmayý istediðimiz anlar vardýr mutlaka ama yalnýzlýk ta belli bir süre sonra sýkmaya baþlar. Paylaþmayý bilmeyen insanlar genelde bu nedenle mutsuzdurlar.

Sözün özü her þey birbirini anlayabilmek ve dostlukta bitiyor. Bu arada da empatinin devreye girmesi gerekir. Birey ve aile toplumun en küçük birimidir. Bizim davranýþ biçimimiz toplumu oluþturur. Ýyi bir toplum için kendimizi ve ailemizi, geleceðimizi güven altýna alabilmek için önce çocuklarýmýza dostluðu, paylaþmayý ve güzel deðerleri aþýlamamýz gerekiyor. Hadi o zaman þimdi baþlayalým. Sabah iþe gitmek için çýktýðýmýz da ya da gazete almaya giderken! Tanýdýk, tanýmadýk herkese “Günaydýn” ile baþlayalým güne.
Saðlam ve uzun dostluklar dileðimle…