Menessa
Menessa
Nur cemâlin besmelem yâr kaşın bismillâhım
Ey gönlümün kâbesi ey fîsebilillahım
Bakışların kurşunum o gözlerin silâhım
Bu canıma kıyacak vuracaksın menessa.
Bir çağırsan sath'ına aşk lütfuna erecek
Ümitsiz sevdan beni inzivaya çekecek
Tutkulu arzularım günâhıma girecek
Bu yıllanmış tövbemi bozacaksın menessa.
Sana degil bahtıma bu sükutu isyanım
Çıglığım dile gelir arşa çıkar feryadım
Feryad-han ettirmiyor bu çilekâr imdadım
Hep peşinden koşturup yoracaksın menessa.
Sana bu şiirimle yine gel diyecegim
Hasretinle gözyaşım akan sel diyecegim
Yoklugun bir cehennem kalbim kül diyecegim
Sen beni tekrar tekrar yakacaksın menessa.
Pişman degilim sana gönül vermişligimden
Yarğılıyorlar beni bu çok sevmişligimden
Onurum öç alıyor aşka gelmişligimden
Gururumu yerlere atacaksın menessa.
Esrâri'yim kaderime gerek yok şikayete
Ne sevgin ne aşkınla ermedim hidayete
Seninle son bulacak bu ömrüm nihayete
Gözlerimde son perde olacaksın menessa.
Hüseyin Atmacaoğlu// Ârif-i esrâri
2017 Şiir-i Sâdâ ( Esrârice)
(
Menessa başlıklı yazı
ESRARİ tarafından
6.07.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
