Bak dostum.
 
Bak, dostum;
Hüzün varsa içinde, dök yerlere.
Alýþkýným.
Ben toplarým,  tane,  tane yerlerden.
Tutma derdini içinde,  paylaþ dost saydýysan derdini benimle.
Dostum.
Sohbet et,  insaný rahatlatýr.
Hele yanýnda bir’ de çay kahve içersek
Ýþte o zaman dert giderdir, huzur gelirdir derdin yerine.
Dostum..
 
Otur yanýma þöyle yanýma.
Anlat, anlat içinde derdinden ne varsa bana
Kalp yarasý.
Bilirim bu en kötüsüdür dertlerin.
Akýl yarasý, dök yerlere o hiç kalmasýn hele içinde.
Alýþkýným ben toplarým, korkma kalmaz yerlerde.
Dostum.
 
Bak serin esmekte rüzgâr.
Mutlu eder insaný, eserse böyle havalar.
Kalmaz derdin derin çek,  nefesten.
Ýçin rahatlar
Ruhun ferahlar bedenin ferahlar.
Ben dertli, sen dertli, otur yanýma karþýlýklý konuþalým.
Sendeki dertlerden,  korkma bende’ de  var.
Yaþadýðýmýz þu son demde otur konuþalým
Dostum..
 
Yorulmak yok, amma.
Anlatacaksýn.
Dökeceksin derdini  bana ,  ta’ ki bitinceye kadar.
Bak, hava serin.
Güzel.
Gökyüzü dersen oldu, bu gün berrak mavi.
Deniz, mavi
Bahar kokuyor,  bahar bu gün havalar.
Anlat derdini dostum.
Anlat içinde dert, kalmayýncaya kadar.
Yaþadýðýmýz, þu son demde.
Dostum.
 

Ahmet Yüksel Þanlý er

15 Haz. 19