Bu akþam maç bittikten sonra kahveye uðrayýp arkadaþlara bir merhaba dedikten sonra niyetim eve gelip yazý dostlarýmý ziyaret etmekti. Çoðu zaman biraz sonra ne olacaðýný hiç kestiremeyiz. Çayýmý yudumlarken bizim baþkan Ýsmail PALA içeri girdi. Selam verdikten sonra bana "memur gel seni bir yere götüreyim, yalnýz gitmek istemiyorum" dedi.

Benim baþkaný kýrmam imkansýz. Onbir senelik arkadaþým. Atladýk arabaya çýktýk yola. Yolda giderken "hayýrdýr nereye böyle" dediðimde "gittiðinde görürsün, esnaf kefalet baþkaný köyüne çaðýrdý" dedi. Neyse fazla üstelemedim. Muhabbet ederek iki köy geçtikten sonra Balýkesir merkeze baðlý Balýklý köyüne vardýk.

Üç günden beri de yaðmur yaðýyor. Mübarek sanki gök yarýldý. Her taraf göl oldu. Köyün yollarý da sular altýnda. Su birinkintileri yüzünden yavaþ yavaþ gideceðimiz evin önüne geldik. Bahçeye girdik. Büyük bir bahçe içinde eski damlar ve eski bir ahþap evin merdivenlerini çýktýk.

Hummalý bir çalýþma içinde yedi sekiz kiþi vardý. Selam verdik. Erol AYVAZ baþkan baþta olmak üzere herkes hoþbeþ yaptýlar ve bize geçin içeriye dediler. Geniþ bir odanýn içine girdik. Odanýn dört duvar diplerinde yerde yer minderleri, duvarlara da yaslanmak için içi saman dolu oturaklýk dizmiþler. Tam eski köy misafir evleri gibi.

Daha sonra bizim peþimizden davet edilen bir çok kiþi daha geldi. Meðer köyde kaz etinden yapýlma pilav günleri yapýlýyormuþ. Baþkan Ýsmail'i baþkan Erol davet etmiþ. Gelen davetliler içinde Balýkesir ilinde bulunan oda baþkanlarý var. Biz odanýn dört duvarýna baðdaþ kurup oturduk.

Birbirini tanýmayanlar tanýtýldý. Sýra bana geldi. Baþkan Ýsmail "bu bizim mahallemizin memuru, polis memurudur" diye takdim edince. Erol baþkan hemen sözü aldý ve bu toplantýnýn mahiyetini, geçmiþini anlatmaya baþladý.

Erol AYVAZ-"Yýllardýr bu bizim köyün geleneði, genellikle kýþ aylarý iki günü geçmez geceleri saat 12 den sonra kahveden buraya geliriz, kaz etinden pilav yapar, karnýmýzý doyurur, muhabbet eder, bazen sabahlarýz" dedi.

Tabii baþkalarý da arada sýrada söze ilave olsun diye lafa karýþýr ve muhabbete ortak olurlar. Birbirlerine yaklaþýmlarý çok içten ve samimi ayný zamanda biraz da gýrgýr vari.
Birisi ilginç bir laf konuþtu. "Bizim köyün ihtiyarlarý bile þeherli memurlardan fazla pilav yer, bir kiþi en az yarým kilo pirinç pilavýný yer doydum demez"

Erol baþkan anlatmaya devam eder."Yaþlýlarýmýz da caminin yanýnda bulunan köy odasýnda otururlar. Onlar erken evlere daðýlýrlar. Köyle ilgili meseleleri konuþurlar. Yapýlacak bir iþ varsa mutlaka bize ulaþýr. Biz de köy muhtarý baþta olmak üzere, bütün azalar birlikte yapýlmasý gerekenleri yaparýz" diyor. Ayný ortamý köyün gençleri de yaparmýþ.

Gelelim kaz etinen pilav piþirmesine.Kazlar önce kaynatýlýyor. Haþlama olduktan sonra etleri parçalanýyor ve sinilere konuluyor. Kaynar kaz suyu ile de pirinç pilavý piþiriliyor. Baþka yað gibi malzeme kullanýlmýyor. Piþen pilav üstüne daha önceden ayýklanmýþ ve parçalanmýþ kaz eti serpiliyor ve karýþtýrýlýyor. Pilavlar sininelere dökülüyor, pilavýn üzerine acý kara biber serpileniyor.

Oda içinde üç ayrý sofra. Besmele çekip hep beraber yemeðe geçiliyor. Pilav bittikten sonra dua edilir. Arkasýndan Mustafakemalpaþa tatlýsý üzerine dökülmüþ kaymaklý tatlýlar siniyle önümüze konuldu. Daha sonra yenilenleri iyi sindirilsin diye maden suyu içtik.

Bu akþamki kazlý pilav toplantýsýnýn erken olduðu, köyün dýþýndan gelen misafirler için böyle yapýlýðýný söylediler. Köyde hemen hemen herkeste küçükbaþ ve büyükbaþ hayvan besiciliði var. Arazisi de geniþ. Maddi durumlarý da iyi. Köyün tek eksiði köyden fazla okuyup ta dýþarý gidenin olmadýðý.

Köyden azanýn birisi ortaya atýldý. "Böyle rahatlýk varken çocuklar okur mu, git bak Balya ilçesinin Kayalar köyüne, köyden her türlü memur çýkar" dedi. Erol baþkan tekrar sözü aldý."Bizim köyde öyle arazisi olmayan bir yerde olsaydý, biz de böyle bir yola baþvururduk" dedi.

Yani anlayacaðýmýz, durumu iyi olan köyler okumuyor, durumu iyi olmayan köyler okumayý tercih ediyor. Yine de en sonunda Erol baþkan son sözü söyledi. "Ne olursa olsun onlar bizim gibi bir araya gelemiyorlar" dedi.

Ýsmail baþkan müsaade istedi. Herkesle tokalaþtýk köyden ayrýldýk.

Bir akþam da bir sürü ders niyetinde sözler dinledim. Ýstatistikleri altüst eden gelenekler gördüm. Köyde birlik beraberlik vardý. Herkes kendi yaþýtlarýnla bir araya gelip birbirlerinin dertlerini dinliyorlardý. Herkes arý gibi çalýþýyor ve üretiyordu. Böyle bir köy hiç yýkýlýr mý. "Okuyup köyden ayrýlýp bir daha köye dönmeyen olacaðýma hiç okumam daha iyi " diyordu içlerinden birisi.

Bir de ne güzel izah ediyorlar. Okuyacaksýn memur olacaksýn. Evlenip çoluk cocuk sahibi olacaksýn. Þehirden ev alacaksýn. Çocuklarýmýz da daha iyi okusun diye þehirde kalacaksýn, bir sürü borç altýna girip onlarý ödemekten köyüne yalnýzca bayramdan bayrama geleceksin. Þehir havasýna alýþtýktan sonra köye dönemezsin. Yaz tatillerinde deniz kenarýna koþarsýn. Olmaz kardeþ olmaz. Biz de denize gidiyoruz. Ama aç kalmýyoruz, öyle fazla borcada girmiyoruz. Buna benzer bir sürü laf.

Ortamý görüyorsun ne güzel. Okuyup ta adam mý olduk biz. Yirmi altý yýldýr hep borç ödüyorum. Çocuklarýmýz daha iyi okusun diye okullar yetmiyor dershaneye gönderiyoruz. Az okuyana da artýk iþ yok ülkemizde. Ya çok fazla okuyacaksýn ya da köyüne dönüp çalýþacaksýn. Hangisi doðru olup olmadýðýna bir türlü karar veremedim. Herkes kendinden pay biçsin.

Sizce kaz etli pilav mý daha iyi, her sabah iki dilim ekmeði bile yiyemiyen memurun sofrasý mý daha iyi. Bir zamanlar bizde köyde böyleydik. Doymuyorduk ama aðzýmýzýn tadý vardý. Bu tadý bu akþam bir kez daha aldým. Son sözümü söylemeden de satýrlarýmý bitirmiyeceðim.

Ey siyasetçiler ne yaparsanýz yapýn baþaramýyacaksýnýz. Benim daha böyle ne köylerim var biliyormusunuz. Bilemezsiniz...Gidip görmüyorsunuz ki nerden bileceksiniz.
Benim kaz etli pilavýmýn tadýný bozamýyacaksýnýz.

28.02.2010