Issýz bir adaya düþsek birlikte

“o üç þeyi yanýmýza almasak”

Kimse kurtarmaya gelmese bizi “modern” dünyadan

Sýfýrdan baþlasak her þeye

Ýnsan olmaya soyunsak -mesela- yeni baþtan

Kavgasýz, tasasýz bir hayat kursak

Su çýkarsak kazýyarak bir kuyudan

Ateþi bulsak yeniden

Ne var ne yok elde avuçta

Bulup buluþturduðumuz

Suydu, ekmekti, sözdü

Ellerimizdi- birbiriyle tutuþan-

Aþktý-dudaklarýmýzý soluk soluða birbirine karýþtýran-

Bakýþlarýmýzdý-dalýp dalýp gittiðimiz-

Gülüþümüzdü-dudaklarýmýzda serpilip geliþen-

Öylece hiç hesap kitap tutmadan

Paylaþsak “yârin yanaðýndan gayrý” her bir þeyi hep birlikte…

Yasaklar olmasa

Tadýna baktýk diye “yasak” bir meyvenin adadan kovulmasak mesela

Bir daðýn ardýndan doðuþunu seyretsek

Ya da denizin koynunda usulca kaybolup gidiþini güneþin

Sýrtüstü uzanýp bakýþsak geceleri yýldýzlarla göz göze

Günahlar, ayýplar mani olmasa

Utanmasak

Sarýlsak çýrýlçýplak

Ýçimizi yakan ateþi sönmese aþkýn- durup dururken-

Deli divane sevmeyi ve de seviþmeyi öðrensek yeni baþtan mesela

Baþka adalarýn rengini, sesini

Ya da sessizlini öylece kabul etsek

Ýþgale kalkýþmasak

Savaþmasak mesela

Savaþmanýn utancýný aðýr bir yük gibi taþýmasak içimizde

“savaþ ve barýþ” romanlarý hiç yazýlmasa

Açlýk, yokluk, yoksulluk ve zulüm

Ve savaþ ve ölümlerle inþa edilen “modern” dünyaya karþý

Ebediyen “ýssýz ve ilkel” kalsak…