Ustalar ustası çıkmaz bizlerden…
Edebiyat bilgim geçmez cüzlerden…
Ustalık, şairlik, bildikten sonra…
Kalite mi mühim yoksa yekün mü…
Sevgi mi, aşk mı, barış mı, küskün mü…
Unutulmaz şiir bugün mümkün mü…
Gözü açılmadan yıldıktan sonra…
Yok iken değeri paha biçilmez…
Uğruna ser verir sırrı geçilmez…
Bugün şiir için bir su içilmez…
Şairler geride kaldıktan sonra…
Ne yazmak istesen biri kullanmış…
Orjinal görünce hemen çullanmış…
Kaç şair var bugün para pullanmış…
Sözüm ona şair olduktan sonra…
Toprağı yar yapan, Veysel gezmişti…
İstiklal Marşı’nı Akif yazmıştı…
Aşık Seyrani de bazen kızmıştı…
Şiire iyice daldıktan sonra…
Basın yayın, reklam, ekle bir sponsor…
Danışman, editör, menejeri sor…
Velhasıl bu işler en zorundan zor…
Şairin aklını çeldikten sonra…
Her şair bir dönem şiire küser…
Dönüşü muhteşem olur bir eser…
An gelir yeniden şiire susar…
Umudu gönüle dolduktan sonra…
Okuyan iyiden iyiyi arar…
Şiiri saklasan ne işe yarar…
Okunmayan şiir şaire zarar…
Tozlanıp yerinde solduktan sonra…
Çeşidi çoğaltmış şiir gürlemiş…
Nice hikayeyi güfte derlemiş…
Antoloji yapmış gücü birlemiş…
Şiiri çoğula böldükten sonra…
Ustalık şiirde koşarken değil…
Ozan’lar yanında pişerken değil…
Alp der ki şairlik yaşarken değil…
Anca belki şair, öldükten sonra…
28 Mart 2022, günün son saati…