Bir ölüm,ki, uzaklardan çağırır beni
Bir rüzgar,ki,vurur gider izlerimi...
Bir güneş,ki,tepelerden kül eder tenimi
Bir hayat, ki,O yazar, O siler hikayemi... .
Ömrüm,ölü kırlangıç yuvalarında geçti ...
Ben bilmem "sarıyı, beyazı' yeşili"
Dağlarda tanıdım "mevsimlerin her birini"
Soguk beyazı ..Sıcak sarıyı ..Kokan yeşili ....
Sustukça dilim, dindirdim öfkelerimi"
Senelerim,kaybettiğim kalbimi aramakla geçti
Aktı kanım içime ..
Gözyaşlarımın tuzuyla sardım yaralarımı.
Kondum göçtüm,kuramadım kendi çadırımı
Unuttum varlığımı,unuttum adımı,unuttum canımı
Ayazlarda,eğlendim ..
Gecelerde,küskün ağaçlara dayadım sırtımı
Yazılırken silindim,silinirken yazıldım ...
Geçti gitti ömrüm "vah ile"
Kederlerin paslı çivisiyle çakıldım yerlere
Yapayalnız kaldım,koskoca günler içinde
Bazen şarap tadında ağladım..
Bazen büyülü bir şarkıda yaşlandım..
Yıllarca,ihanetin dinmeyen yasını taşıdım
Hasret kaldım !Tatlı bir dile.! Gülen bir yüze
Koştum kurşunlar gibi,
yinede kaldım hep hüsranların gerisinde.!
LESKÜY NARUT[