Dış kapıya çakılmış, yeşil boyalı metal.

Anahtarı da kayıp, açılmadı yıllardır.

Hep içine atmaktan, bencileyin pürmelal.

Kursağında kilitli nice havadis vardır.

 

Şimdiki parmaklarım sığmaz ki o boşluktan,

Çekip de çıkaramam kalbin avuntusunu.

Hem varsa da bir müjde, vakti dolmuştur çoktan.

Hatırlayana kadar ben posta kutusunu.

( Metruk Bir Evin Posta Kutusu başlıklı yazı Mete Alpay tarafından 6.11.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.