KAFESTEKİ KUŞ GİBİ 

Gençliği yaşamadan altmış bir oldu yaşım 
Ömrüm gurbette geçti hayal gibi düş gibi 
Siyah bir tel kalmadı ağardı saçım başım 
Çaresizim şimdi ben kafesteki kuş gibi 

Neşe bize taksitle hüzünler gelir peşin
Temmuzda bile vurmaz bana şavkı güneşin 
Dünyada yüzü gülmez ben gibi çilekeşin
Keder bitmek bilmiyor uzun süren kış gibi 

Yaklaşıyor limana ömür denilen gemi 
Dünya denen bu handa yaşıyorum son demi 
Ondan uzak kalınca Şen köyümün özlemi 
Saplanıyor bağrıma ucu sivri şiş gibi 

Gelecek yarınlardan kalmadı artık güman
Dizlerimde takat yok gözüme çöktü duman 
Yolun sonu göründü hızla geçiyor zaman 
Şeytan dağından kopup yuvarlanan taş gibi 

Gönlüm enginlerdedir onurum yücelerde
Ben derdimi söylerim satırda hecelerde
Gündüz gülerim amma karanlık gecelerde 
Gözyaşlarım kaynıyor ocaktaki aş gibi 

Abone oldum artık kederlere gamlara
Ruhum sanki tıkılmış mahpustaki damlara
Hasreti’yim belendim çölde kızgın kumlara 
Kerbela’da kesilen o mübarek baş gibi 

Garip Hasreti (Filat YAZICI) 

01 /12 /2022 - İSTANBUL ÇEKMEKÖY. 

( Kafesteki Kuş Gibi başlıklı yazı Garip Hasret tarafından 1.12.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.