Hilal kaş üstüne yaşlar iniyor
Dur ağlama bacım Elif'ler bitmez
Gönülden doğan nur yüze siniyor
O asil kimliktir Zeynep'ler yitmez.
Anadır, bacıdır nur yüzlü yardır
Gülşende açan gül kopmazsa vardır
Sevda ile yanan gönüle kardır
Toplasan yabanı bir Ayşe etmez.
İşlendi elinde edebim nakış
İner nazar yere süzse kem bakış
O olmadan kalpler sanki olur kış
Mehmed'imin evi, Zehra'sız tütmez.
Gönüller bir harman sevdalar yatar
Deryayı ummandır kederler yutar
Bir evlat bir de yar gözünde tüter
Gelen ölüm olsa Fatma'sız gitmez.
Delikanlım onsuz olurmuş öksüz
Kırılır kolları adeta köksüz
Çalınmış hazine kalmış da yüksüz
Yıllardır yüreği Hat'çe'siz atmaz.
nuri baş