Online Üye
Online Ziyaretçi
Aşıkların gönlünde cefa olur har olur
Tipisi eksik olmaz boran olur kar olur
Sevdası düşer gönle bir yiğide yar olur
Cefaya katlanmayan ortalığa çıkmasın.
Bir sevdanın ateşi yakar gönlü kavurur
Katar önüne onu dağa taşa savurur
Bazan cendere gibi kıvırdıkça kıvırır
Sabır gerek cefaya hemencecik bıkmasın.
İki gönül kavuşur arasında aşk olur
Diller sevda fısıldar name olur, meşk olur
Yürek denilen makam o sevdaya Köşk olur
Bir hoyrat eli değip sakın köşkü yıkmasın.
Aşk badesin içmeyen gelmesin bu meydana
Gönül seyrangah değil benzemez ki bir hana
Kıyamaz ise eğer aşk uğruna bir cana
Aşk kayığına binip ummanlara akmasın.
Sevda mıdır dünyada gönül derdine ilaç?
Aşka müptela olan elbet o em’e muhtaç
Sırtını dönme ona yaklaş kulaç ve kulaç
Gönül gönüle aksın ki ok hedeften sekmesin.
Eğer aşık söylerse sevdadan yana sözü
Sevda ceviz kabuğu aşk ise onun özü
Biri yanan alevdir diğeri kızıl közü
Alevle köz olmayan gönülleri yakmasın.
Nuri Baş
Yazarın
Önceki Yazısı