Anadır yüreğini ateşlere dağlayan
"Yavrum, yavrum "diyerek gece gündüz ağlayan
 
Olsa idi o yürek bin yıllık ulu çınar
Her ayrı fidanına "evladım" diye yanar.
 
Şefkatten yüce derya ne sonu var ne başı
Ana gözünde çocuk sorulmaz ona yaşı
 
Merhamet mi, şefkat mi... bin parçaya oymuşlar
Binini de getirip o yüreğe koymuşlar.
 
Çile dolu bir hayat, acılarla yoğrulan
Düşse, evlat uğruna, gene kalkıp doğrulan...
 
Evladın ayrılığı, engerekden de acı
İçerse ana onu yok ki bunun ilacı.
 
Bir acıdır yüreğe hançer olup saplanan
Gözyaşından bir çadır ki üstüne kaplanan.
 
Gölge diye yüreğin evlat üstüne sermiş
Değil üç beş yılını ömrünü ona vermiş.
 
Geceleri uykuyu feda ederken ona
Ödenir mi hiç hakkın söylesene be ana!
 
NURİ BAŞ
( Ana Yüreği başlıklı yazı NURİ BAŞ tarafından 17.03.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.