Güz Döktü Yapraklarımı
Önce güz döktü yapraklarımı
Ardın gelen soğuk kış
Üşütü yalnız yüreğimi
Geçilmez etti karlı dağlar
Çığ olup düştü yollarıma
Gündüzümün mavisi kayıp
Gecemin ayı yıldızı firarda
Gök gri kül rengine bürünmüş
Baktığımda pencerimin camında
Hüzün sızar aldığım nefes le
Tepede aşağı bu bedemime
Gecenin dostu bir bardak çay ısıtır
Şiir yazan elim ile üşüyen avuçlarımı
Arada dönüp bakarım
Duvarda asılı saate
Hayli geç olmuş vakkite
Uyku gelmez yastık taş olmuş
Düşünce döndürür sağa sola
Sorasan beni yaşıyorum
Yıkılmadım halen ayaktayım
İyi günün insanlarını sildim
Kötü zamanda elimde tutanları sevdim
Sayıları azaldığı için
Vefalı kulların kıymetini hep bildim
(
Güz Döktü Yapraklarımı başlıklı yazı
ÖNDER_34 tarafından
16.02.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
