Sýcak Aðustos ayýnýn ilk günleri idi hava bunaltýcý mý bunaltýcý güneþ sanki indirilmiþti bir mýzrak boyunu. Dýþarýda tek tük çocuk sesleri bir yükselip bir sükût ediyordu. Oturduðum mutfaðýn terasý daðýnýk mý daðýnýk ruhumda envaý bir hazýmsýzlýk taþýyordum bedenim dar geliyordu ruhuma. Akrep ve yelkovan içimde tanýdýk bir sýkýntý ile dönüp duruyordu. Günün, ömrün yorgunluðu çökmüþ bedenim istirahat etmek istiyor aklým ise karþý çýkýyordu. Muhasebe etmek istiyordum oysa yaþadýklarýmý, yaþattýklarýmý gözlerimin önüne sermeye çalýþtýkça geçip giden günleri acýlarý sevinçleri hiç tanýmadýðým bir yüzüm engelliyordu beni. Gün uzadýkça huzursuzluðum mislileþiyor terim ile birlikte içimde yankýlanan sese kulak kabartmakta güçlük çekiyordum. Bir t’arafta insanlýðýmý kaybetmemek adýna hislerim gelgitlerle parmak uçlarýma kadar sýzlatýyor bir t’arafta nüksedecek sancýlarýma gem vuramamaktan korkuyordum.

Evet, korkuyordun ilk kez dýþarda uyumaya kalktýðým gece gibi korkuyordum gece karanlýðýnda sýðýndým alýç aðacýnýn yapraklarýna ve yemiþlerine sýðýntýlýðýma dolunay bir refakat edip bir saklanýyordu yüreðim ürperirken yaný baþýmdan durun mezarlýklardan açlýðýmý bastýrmak için olgunlaþmamýþ ekþimtýrak yemiþleri aðzýma atýp çekirdekleri tuzlu ellerim ile aðzýmdan alýp topraða gömüyordum bir gün büyüceksiniz filizleneceksiniz diye içimden geçirirken sesim sanki gecenin sessizliði bölüyordu. Lakin þimdi ayný korkularý beslemiyordum ne eline geçirirse türlü eziyet, hakaret ve dayaktan sonra aç býrakacak olan korkularým baþ müsebbibi Halim vardý hayatýmda nede kimsenin olmadýðý en üst katta bir odaya kilitlenip sabaha yediye kadar beklemek derdi. Oysa korkuyordum onca yeminden sonra canýmý kimse acýtamayacak derken kendimi hesaba katmayý unutmuþ muydum? Boðuluyordum sanki dýþardan ara sýra duyulan çocuk sesleri geçmiþe götürmekle kalmýyor silinmiþ hatýrlarý canlandýrýyordu Onca yýl sonra duvar ördüðüm vicdaným kapýlarý birkaç mýzýr çocuk sesi ile yýkýlmaya baþladýðýný fark ettiðim an hayýr diye mýrýldandým kendime yýldýzlara ve geceye ne çiçek açmasýna imtiyaz göstermeli nede hasretlenmeye durup durup yakmamalý insan kendini yandýðý kadar ile yetinmeli içimdeki canlý mezarlýðýn kapýsýný açmamalý daha önceki tecrübelerimden öðrenmiþ olmalýydým.