Yabancýlaþmaya giden yol ve öteki

Tober’e göre: “Ýçinde yaþadýðýmýz toplumu, doða olaylarýný, bireysel davranýþ ve düþünce sistemimizi daha iyi anlama çabasýna girdiðimizde (tüm bu çabayý gösteren insanlar gibi) kendimizi taraf olarak görme eðilimimiz artar. Çünkü bugün kesinlikle anlaþýldýðý gibi, doðada yansýzlýk yoktur; bilerek ya da bilmeyerek olaylar içinde taraf olunur, bu kaçýnýlmaz bir zorunluluktur. Bu zorunluluðu gerçekleþtirmenin ön koþulu ise, kiþinin kendini tanýmasýndan geçer.Bu sistem bize; “hayatýn adil olmadýðýný, bu düzende öne geçmenin birbirimizi ezmekle mümkün olduðunu bir yerlere, bir gruba ait olmanýn gerekliliðini” aþýlamaya çalýþýr. Bu düzen kurmacasý  içinde birey önce kendine ama özelliklede diðer bireylere karþý yabancýlaþýr. Böylece yaþamýn nesnel koþullarýna yabancýlaþan insan, yaþama diyalektik ilgisini ve birliðini yitirerek üretim süreci içinde edilgen bir varlýk durumuna gelir. Bencilliði artar. Bencillik artýkça kendi geliþimine yönelik hýrsý aklýnýn önüne geçer ve kendi dýþýnda herkesi her þeyi ötekileþtirir. Böyle ötekileþtirdikçe öteki olacaðý bilgisinde yoksun olarak, yalnýzlaþýr ve  yoksullaþýr.

Peki öteki ne demektir. TDK (2005)’nun sözlüðünde ‘Öteki’ kavramý þu þekilde açýklanmaktadýr: “ Sözü edilen veya benzer iki nesneden önem ve konum bakýmýndan uzakta olan” Ýnsan, çevresindeki insanlarý ötekileþtirdiði sürece yalnýzlaþýr, yalnýzlaþtýkça sorunlara çözüm üretme süreci yavaþlar, sorunlarýn çözümünde deðil, sorunun parçasý olu kalýr. Sonuçta öyle bir noktaya gelinir ki, o insan artýk varoluþunu sorun yaratarak gerçekleþtirmeye baþlar.  Týpký Albert Camu’nu  yabancý adlý romanýndaký Meursault, bir simge kahraman deðildir, adý olmayan bir Yabancýdýr; bu eksik kimlik, gerçeklikten algýladýðý þeyi yapýlandýramayan, yeniden örgütleyemeyen, ama gerçekliðin yankýlarýný yakalamaya çalýþan bir boþ bilincin imgesidir. Onun kayýtsýzlýðý ve edilgenliði, iþte bu boþ bilincin ürünüdür. Yabancý, büyüleyici gücünü, içinde barýndýrdýðý trajedi duygusuna borçlu: Bir türlü ele geçirilemeyen anlamýn sürekli aranmasý, bilinç ile toplumsal dünya arasýndaki çatýþma...þiddet ve sonrasý boþluk..Ya da tam tersi içsel yaþanan boþluðun yarattýðý deðersizlik ve deðersizliðinin yarattýðý boþluðu  þiddet ile  doldurarak  deðer yaratma cabasý.  Bu bilinçli bir açýklama elbet. Ancak eylem bu bilinçle yapýlmýyor elbet. Bu bilinçe ulaþamak için öncelikle ezbere dayalý eðitim sisteminde kurtulmalýyýz.Oysa ataerkilliði dayatan eðitim sisteminde erkek iþten eve geldiðinde kanepeye uzanýp televizyona seyre    dalarken,kadýnýn mutfakla kuçaklaþmasýný destekleyen ders kitaplarý sayesind3 , deðiþime dirençli ataerkil  düzende þiddet hak olarak görülür.

                                                                                                                             Nedime  Köþgeroglu

Þiddet ayrý bir baþlýkta yer alacaktýr.