Tükendi ömrünün çoğu gidiyor, Câhil ömrün geldi geçti yel gibi.
Sevdiğim uzaktan seyir ediyor,
Beni görüp bakınıyor el gibi.
Geçti günler,yıllar ömürse doldu,
Giden gitti bilmem geri ne kaldı.
Ömrümün baharı sarardı soldu,
Yandı kaldı garip bağrım çöl gibi.
Veren geri almak için gözlüyo,
Her an her saniye beni izliyo.
Garip bağrım için için sızlıyo,
Sazımda inleyen sırma tel gibi.
Uzun yoldan gelmiş gibi yorgunum,
Ne kimseye küskün ne de dargınım.
Bir ahu gözlüye candan vurgunum,
Garip gönlüm kapısında kul gibi.
NEŞET ERTAŞ
"Son şiiri. "
NAZİRE
Gittiğini duyduk ebedi yönde,
Kısıldı sesimiz, kaldık bir anda.
Nutkumuzu yutup, aklımız sende,
Hepimiz gözyaşı döktük sel gibi.
Bütün hemşehriler dizilip yola,
Kadın,erkek, çocuk girdik kol kola.
Attık omzumuzu dört kollu sala,
HAKKın huzuruna saldık yel gibi.
Giderken ağıtlar yaktık nafile,
Yetim boynumuzu büktük nafile.
Üzgün,Kırşehir'den çıktık nafile,
Memleket toprağı oldu kül gibi.
Türküler derin bir hüzünde kaldı,
Avazın bozkırın düzünde kaldı.
Tezenen Ağlayan sazında kaldı,
Biçare lâl olan dertli dil gibi.
(
Veda başlıklı yazı
ali-gorgan tarafından
25.09.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
