Küskün Yar
Bal şeker damlarken gül dudağından, 
Bu ara boş lafa bandırıyorsun. 
İllallah çektim ben çöl sıcağından, 
Sen,yitik Leyla'yı andırıyorsun. 

Bir gül de sel olup aksın bu garip, 
Zincirle derdini,çeksin bu garip.
İstersen boynunu büksün bu garip, 
Sorgusuz idama gönderiyorsun. 

Yanında yatsamda bitmez hasretin, 
Gözümden kalkıpta gitmez suretin.
Buğulu buluta nedir minnetin, 
Zaten hep sağanak indiriyorsun. 

Zannınca sen altın, ben ise bakır, 
O gönül hanende yerim hep hakir. 
Suçluysam suçumu yüzüme tükür, 
Dedikçe kabahat bindiriyorsun. 

Bırak şu inadı, barışalım yâr, 
Muhabbet bağına karışalım yâr. 
Merâmım,  huzura erişelim yâr,
Dünyamı tersine döndürüyorsun.











( Küskün Yar başlıklı yazı ali-gorgan tarafından 29.09.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu