Aðlanlayara aks-i sadâ olmuþum,

Çeþm-i eþke avunç. 

Lakin, kim susturacak semâyý,

Kasâvet estirirken, 

Kim dindirecek kederini?

Mezarýmýn baþýndayým,

Aðlayanlara aks-i sadâ olmuþum. 

Gecikir, ayaðý çarpar topraða ecelin,

Ben, ecel için çamur olmuþum.

Nefy eylemiþ yaralarým, 

Susmak bilmeyen yakarýþlara,

nidâ olmuþum.

Mezarýmýn baþýndayým, 

Sýyah-ý mâtem, eðmiþ taþlarý. 

Mihnet çarpmýþ, yontulmuþ. 

Meðer benmiþim,

Çeþm-i eþki oyuklar açan bu çukurlara.

Ýçini doldurmuþ,

Yýkanmýþým. 

Ellerim doldurmuþ; 

Açmýþ, çýrpýnmýþ, vazgeçmiþ. 

Mezarýmýn baþýndayým,

Kahýr çeken, tek benmiþim. 

 Ezgi Ö.