*
**
***
" Bir ağaç tutuşmuştu bir çiçeğin şem'iyle,
Suda yunus yanardı, o harlı yangınından,
Söndürmeseydim eğer gözlerimin eşk'îyle... "
...
Yettim aşk havli ile nergisin tiz sesine.
"Yandım !" dedi
"Koş yetiş, şemse'nin hasretinden"
"Sükûtumdan sağırdır şu ulu ağaç bile;
Ama balık şahittir, susuzluğun zulmüne..."
/
Suya hasret bulutun yağmur dualarına,
Mikail'in "amin" diye haykırdığı yerdeyim.
Avcumda bir ormana yetecek kadar suyun,
Damlasında ummanların gömüldüğü yerdeyim.
//
Bu kez karnında peygamber yok balığın,
Mucize "semada yüzüyor" olmak'lığı;
Ve arş'ı çınlatacak bu sükûtlu çığlığın,
Yerde kimseciklerce duyulmama zıtlığı...
/
Yettim, çiçek filizi!
Az daha dayan yettim! ..
Nasıl dayandın söyle bu alevsiz yangına.
Söyle nereden düştü bu ateşin çıngısı
Ya bu ulu ağacı alev alev yanmaya;
Ve közden korkmamaya sen nasıl razı ettin !..
//
Bildim..!
Sırra vakıfmış suda balçık tortusu.
Suyun, çamur içinde, toprak olma arzusu,
Ve toprağın o kutsî ahde sadakatinden,
Suda Susuz kalırsam, taş olurum korkusu...
***
**
*
Deng-î Naz
24.04.25.
19.19
(
Berzah-ı Harîk başlıklı yazı
DENG-İ NAZ tarafından
4/25/2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
