Esenmişsin
O dildâr ile içtiğim acı çay bana bengisu.
Onun bir tebessümü dağıtır gönlümden pusu
Edasında gizem endamında ayrı bir büyü.
Gelir seher yeli ile onun bahar kokusu.
O Dildâr’a;
İçtiğim acı çayın müsebbibi senmişsin.
Ben burda harabeyken sen orda esenmişsin.
Semaverin sesinde demliğin nefesinde.
Suya sızan efsane gözümde tütenmişsin.
Bereketin saf hâli bardakta renk olurken.
Süzülen incelikle ruhuma desenmişsin.
Güzellik çağıl çağıl çağıldarken sesinde.
Cümle çirkinlikleri tavrıyla kesenmişsin.
Itrın haz vermiş cana tebessümün gül açmış.
Benim gönül dağımda aşk olup esenmişsin.
Gülistan yurdun imiş gülde öz su terinmiş.
Çayımda ıtır ve tat her yudumda senmişsin.
Ankara,14.06.2010 İ.K
(
Esenmişsin başlıklı yazı
İbrahim Kilik tarafından
15.06.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
