Uyan Can !
Vech’imden başka bişey kalmaz diyorsun ;
Ey Hakk ! Neden doğurup öldürüyorsun ?
Sandık hazan kıyameti, alemde dağdağayı ,
Kim sürdü ve kim ekti, Adem yesin buğdayı ?
Ayrı düşerken daldan gonca deminde ,
Vardır elbet kusuru bu çıplak Adem’in de ...
Bize gösterip mabeyni, Adem’i kıldın Nebi ;
Asi’ye gül rengi şarap, bize demir leblebi !
Yokladım ruhumun son hattını bir bir ;
Ademler sayısınca gezinir Münkir-Nekir !...
Beni esvaplarımla soyma soğuk gecede ,
Titremesin gagası ecel kuşum gelende !
Adem’den beri kimse doymaz insan etiyle ;
Ölümü öptürürken olanca şiddetiyle !...
Uzun bir şakül asıp, çıktığım bu kuleden ,
Ayan edip tüm eşyayı, kurtar bizi gulguleden...
Ya bir Beng-i su içir, zemzem düşür dudağa ,
Sesimiz ulaşmıyor, bu dağdan karşı dağa !
Eşraftan mı okunur bizim derin salamız ,
Hangi kayalıklardan yontulur musallamız ?
İskan ederken melekler, göklerin hududunda ;
Neden şeytan gezinir, böyle hayat yurdunda ?
Yükseldikçe ateşim, durmaz damarımda kan !
Uyan Can ! Hepsi bir ezeli kurgudan ...
(
Uyan Can ! başlıklı yazı
HayrettinYazcı tarafından
24.09.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
