bazen dalgaların gece yarısı sessizliğinde
bazen de bir Zeki Müren şarkısında bulurum seni,
adını bilmediğim sokaklarda seni düşlemeyi özlüyorum
seni seviyorum gülen kadın.
yollar dolusu bakışların,
geceler boyu düşlerin doldurdu yaşadığım kentleri,
Bodrum,Batman,Mardin,İstanbul....
her tren her otobüs seni alır benden,
nereye baksam gülüşün tutuklar beni,
her sokakta senden izler,
en çok da yalnızlığımda çoğalırsın,
ve nedensiz gülüşlerim çoğaldıkça,kendimden sana kaçıyorum,
gözlerindeki tebessümden kaçmak öyle zor ki...
içimde ölen baharların gözyaşlarına dokun,
aşk; sevinçlerin ikiz doğmasıymış,
gülen gözlerinde yaşayınca anladım...
gülen kadın;
bir ömür aşksız nasıl yaşanır bilir misin?
saçları ağarmış yıllar,
bahar yoksulu mevsimler,
ve hüzün sokağında yitirdiğim susmalar,şiirler...
senden önce gözlerimde ne mevsimler öldü,
en çok da baharlar...
temmuz sıcağında üşümelerimi saymıyorum
öyle yorgunum ki,
gözlerinde şarktan garba yolculuklar yapabilirim...
gülüşün bu kenti dolduracak kadar şiirdi,
iyi ki gözgöze geldi yüreklerimiz o ekim akşamı,
adresi değişti düşlerimin,
tebessümler dolusu mutluyum...
saçlarımızın gölgesi Bodrum mavisinde yıkanırken,
dumanı üstünde bir kahveyi gözlerinde yudumlamak,
ve begonvil kokulu kent aşka koşarken,
gülüşünle demlenen sıcacık bir çay,
uzun uzun konuşsan ben dinlesem...
az sözle çok şey anlatamam; şair değilim ben.
konuştukça çıplak kalırım gözlerinde,
gözlerine yakalanmaktan korkuyorum,
ve seni kaybetmekten...
içimdeki şiiri dirilten kadın,
gözlerindeki gülüşe yakalanmadan gitmeliyim,
gitmeliyim içimdeki sen üşümeden...
Gülen Kadın,
gözlerimin kalabalık sevinci,
gökkuşağı bakışların, içime çağlayan gibi akıyor,
su sesi gibi sabırsın,
canımın içi sırılsıklam.!
b/akışlarını k/adın gibi seviyorum...
anla/yanım,
su bakışlı zarif kadın,
ç/ağlayanım...
ah şimdi burda olmalıydın,
seni beklerken gözlerime yaşam dolmalıydı,
kalp atışlarımı tüm kent duyarken, gözyaşlarını öpmeliydim...
SEN GÜLERSEN;
Kızıldeniz avuçlarıma sığar,
sen gülersen,
Akdeniz Çukurovaya akar,aşk ve bereket yağar Toroslara!
sen gülersen,
Dicle, Hasankeyfi unutur
Meriç, yatağını şaşırır
sen gülersen;
iki CAN ve binlerce ŞİİR dirilir...
İbrahim EROĞLU
13 Ekim 2011
