Meclisin sofrasında örülürken hikmetler,

Özüne inmedin mi, hâlâ dudakta mısın?

Mahyalar ılgıt ılgıt estirirken rahmetler,

Niçin mabet örmezsin, hâlâ saçakta mısın?

Serenatlar yakarak zamanı ettin heder,

Göze inci dermezsen sözün kaç para eder?

Dile isyan yığdırdın, kalbin yangından beter,

Neden sırrı çözmezsin, hâlâ yanakta mısın?

Cananın tuzakları maksadını götürdü,

Bir yaktı zamanını öze katran getirdi,

Yine sebebim dersin ama seni bitirdi,

Canda menzil yanarken hâlâ durakta mısın?

Yüreğinin üstünde yaralar derin ve çok,

Meltem estirmez sözün, dilinde serinlik yok,

Cehennem muştulayıp zamana saplarsın ok,

Alevlerin içinde hâlâ ocakta mısın ?

Rıhtım seni beklerken kalırsın fanuslarla,

Pervane’yi üzerek olursun kâbuslarla,

Zamanın dibeğinde olmazsın Yunuslarla,

Hamlığı atmadın mı, hâlâ kundakta mısın?