Ýlginç hikâye; BENÝ Baðire…

Beni Baðire’ye Allah Teâlâ’dan üç dileðinin yerine getirileceði bildirildi. Bu müjdeyi maalesef gönlü dünyayý Kâbe edinmiþ olan hanýmý ile paylaþmýþ. Eþi sevinçle; öyleyse, demiþ; dileklerden birini benim daha genç ve güzel olmam için kullanalým lütfen. Daha genç ve güzel bir eþin olmasýný, sana hizmette kusursuz olmasýný elbette sen de istersin, öyle deðil mi? deyince;

Beni Baðire nefsine hoþ gelen bu teklifi düþünmeden kabul etmiþ. Ýlk dileðini dilemiþ. Hemen kabul görmüþ, eþi genç ve güzel bir hatun oluvermiþ. Aradan birkaç gün geçmeden genç kadýn eþini yaþlý, güçsüz bulup beðenmez olmuþ… Bir baþka genç ve yakýþýklý birisine gönlünü kaptýrývermiþ. Bunun farkýna varan Beni Baðire, derhal ikinci dileðini devreye sokmuþ, eþini eski haline rücu ettirmiþ.

Aklý genç ve güzel halinde, gönlü yeni sevgilide kalan kadýn, öteki yüzünü öne çýkarýp eþine isyanla, hakaretler yaðdýrmýþ, tehditler savurmuþ… Tehlikenin iyiden iyiye farkýna varan zavallý Beni Baðire zamaný uzatmadan üçüncü hakkýný kullanarak karýsýnýn helakýný istemiþ… Eþi helak olup ahirete giderken Beni Baðire hem eþinden hem ömrünce elde ettiði üç deðerli dilekten mahrum kalmýþ.

Bu hikâye; farzlarla yetinmeyip nafilelerle Allah Teâlâ’ya yakýn olmayý hedefleyen, velayet makamýný elde edenlere güzel bir örnektir. Hikâyedir, belki sahih, belki deðildir… Ama güzel bir misaldir, uyarýdýr. Dualarýnýn kabulüne garanti verilen velilerin, yetkilerini küçük amaçlarýna yönelik kullanmalarý, Beni Baðire dualarýna benzer… Hakkýn rýzasýný bir yana koyup, halkýn kendilerine yönelmesini saðlamak için kerameti kevniyeye teveccüh ederler. Þöhret talep etmek, mal mülk sevdasýna düþmek, birkaç kadýn alarak þehvete yönelmek, kâmiller için olacak iþ deðildir.

Madem ki yetkili kýlýndýn, müminlerin sefasýna, kafirlerin cefasýna güzel ameller yapmalýsýn azizim.. Allah Teâlâ bunun için kullarýný kendisine çaðýrýr, yakýnlýk ihsan eder. Efendimizden hiç mi ibret, örneklik edinilmez. Ýnsan milletini her alanda kalkýndýrmak, cümle kalbi ve dünyevi hastalýklarýndan, yoksulluktan kurtarmak için çalýþmalý. Peygamberlerin hikâyeleri neden anlatýldý bize, kuranda. Böyle fýrsat, kudret ve kuvvet bir daha ele geçer mi hiç?

Be hey kerameti kevniye ile iþtigal etmiþ, geçmiþ ve gelecek veli kardeþlerim… Ucuz iþlerle ilgilenirken Allahtan ve resulünden, geçmiþ enbiyanýn, evliyanýn kâmillerinden, meleklerden utanmaz mýsýnýz? Sizden sonra gelecek imamý zamandan, müminlerden sýkýlmaz mýsýnýz? Dünya durdukça ruhlarýnýzýn tazyike alýnmasýndan, eleþtirilmekten korkmaz mýsýnýz?

Keþke geçmiþlerin hikayelerinden ibret alsalardý, öyleleri..

Nuh, Salih, Hut, Lut, Ýbrahim; þuayp, Musa; Ýsa Aleyhisselamlarýn vb. mücahadelerini örnekleselerdi, Efendimizden ibret alsalardý.

Kamil evliyanýn milletine, müminlerin cümlesine, insanlýða fayda saðlayacak dua yapmalarý, kerametlerin kat be kat fevkinde hizmettir. Ne yazýk ki evliyanýn sýfatta kaldýklarýndan bazýlarý böyle iþlere tevessül ederek, cevheri yere çalmýþlardýr.

Amma zat evliyasý öyle deðildir. Cihana nadir gelirler. Her devirde bir tanedirler. Mücahedeleri cihana büyük deðiþimler, izler býrakýr.. Müceddit olarak anýlýrlar. Onlarýn görünüþte ufak bir efalleri bile büyük geliþmeleri beraberinde getirir. Tariklere ebediyen silinemez iz býrakýrlar. Alpaslan, Fatih Sultan Mehmet ve Atatürk zamanlarýnda olduðu gibi… Maneviyatta öyle hizmet verir, gökleri öylesine harekete geçirirler ki, dünya haritasýný deðiþtirirler. Kendilerinin kim olduðunu bilen olmaz.. Gizlendikçe gizlenirler, þöhretten kaçýnýrlar, birkaç talebe yetiþtirir, sade bir kabri istirahatgâh edinirler. Emre’m Yunus’un dileðindeki gibi; ’’Bir garip öldü diyeler, soðuk suyla yuyalar’’

Onlarýn þöhretlerini öbür âleme gidince görürsün ey þöhret düþkünü kardeþim… O zaman mahcubiyetin tarifsiz olur. Son piþmanlýk fayda vermez.. Þöhretten uzak dur… Vesselam.