Hasbîlikten uzaklaþtýkça huzur ve saadete hasret kaldýk. Kalplerde ýþýk namýna bir þey kalmadý, kâbus dolu geceler, uykuya hasret kalan gözler. Karanlýk etrafý sarmýþ, hafakanlarla dolu bir dünya... Ruhun cendere altýnda kývranmasý, bitmek bilmeyen þeb-i yeldalar.
Kan aðlayan insanlýk, ümitsiz bekleyiþler ve karanlýk yarýnlar. Gelecekten ümidini kesmiþ, çile ve ýstýrap içerisinde inleyen garipler. Bir dost eli bekleyen biçareler. Huzur ve mutluluk adýna yýlanlara sarýlan meczuplar. Gerçek kurtarýcýyý bekleyen boynu bükük topluluklar. Çürüyen ahlak ve kutsî deðerler karþýsýnda çaresiz, çar naçar kalabalýklar. Güven ve itimadýný kaybetmiþ sosyal yapýnýn talihsiz insanlarý. Bir yed-i beyza ( beyaz el ), nurlu bir el bekleyen bitkinler.
Mutluluk Kaf Daðý’nýn ardýnda bir ütopya misali, toplumun sinesine ne zaman düþecek. Çöllerde su arayan, dudaklarý çatlamýþ insanlara bir yudum su yerine, hep serap mý sunulacak?
Dert ve sýkýntýlar, kriz ve buhranlar anaforunda ruhunu kaybeden köksüz nesiller. Kan ve gözyaþý selinde boðulan canlar, kaybedilen deðerler, çiðnenen mukaddesler. Ýffet ve hayâ adýna endiþe duymayan dalkavuklar, inandýðý deðerleri koltuk sevdasý ile ayaklar altýna alan ülküsüzler, bukalemun tipli haysiyetsizler.
Manzara vahim; itimat ve güven kaybolmuþ; hassasiyetler deðiþmiþ, deðer yargýlarý baþka mecralara taþýnmýþ. Top yekûn bir millet uçurumun kenarýna doðru sürüklenmekte, gayesiz, hedefsiz yýðýnlarýn sayýsý günden güne artarak devam etmektedir. Ve toplum, bir ýþýk, bir çýkýþ yolu son bir çare olarak aramakta, yine de gözler ufuktan doðacak bir güneþ beklemektedir.
Yeniden diriliþ ve yepyeni bir uyanýþla ayaða kalkacak günü bekleyen dertliler, sevdalýlar, mazisine yakýþan bir ihtiþamla kýyama duracaðý günü hayal etmektedir.
Bu kutlu yolun yolcularý, “hasbunallahu ve niðmel vekil” diyerek teslimiyet ve tevekkülün zirvelerine kanat açmalýdýr. Gözyaþlarý ile bu sevdanýn çilesi çekilmeli, hasbî yakarýþlarla ümit kapýsýna yönelmelidir.
Þairin:
Ne kahrý, dest-i aðdadan,
Ne lütfi, aþinadan bil,
Umurun Hakk’a tefviz et.
Cenab-ý Kibriya’dan bil.

Ýbrahim Hakký Hazretlerinin gönülleri Allah’a baðlayan, teslimiyet ve tevekkülün ufuklarýna bizi götüren, ýþýk mesabesindeki ser levha sözlerine kulak verelim:
Açýlýr bahtýmýz bir gün, hemen battýkça batmaz ya!
Sebepler halk eder Mevla, kerem babýn kapatmaz ya!
Benim Hak’ka münacatým, deðildir rýzk için hâþâ,
Hüda, rezzak-ý âlemdir, rýzýksýz kul yaratmaz ya!
Dost sohbetlerini ihmal etmeden, gönül planýnda bir inkýlâp yaþamalý ve Allah’a iltica etmeliyiz. Dostça, kardeþçe kaynaþmalý, mümince kucaklaþmalýyýz.
Ehliyet, liyakat ve þahsiyete deðer vermeli; inandýðý davayý yaþayan, özü sözü bir cephe adamlarýna kulak kesilmeliyiz. Aslan postuna bürünmüþ çakallara da dikkat etmeliyiz. Ýnandýðý bütün deðerlerin ayaklar altýna alýnmasýna raðmen, bir zamanlar kan emen vampirlere bugün alkýþ tutan çömezleri de mutlaka görmeliyiz.
Ve yeniden bir diriliþ için politik mülahazalardan uzak, vatan bayraðýný yükseklerde tutacak mangal yürekli, kývýrmayan, yaþantýsý ile temayüz etmiþ insanlarla eðrisi büðrüsü olmayan bir yolda mertçe buluþmalýyýz.
Yara yol iki kademdir, biri cana bas,
Madem bu meydana geldin, mert isen merdane bas.
Nurullah ÖZKILIÇ
www.nurullahozkilic.com