ÇEK ALNIMDAN VUR BENİ adlı şiirine nazire”
Gonca güller derdiysem çok sevmişim yâr seni
Sarsaydım yüreğini kıskansaydı kar beni
İki özün birinde ben kurban olsam derdim
Yoluna kurbanım ben kurban etmem ben seni
Gözü bağlanan benim aşkın poşusu ile
Sarhoş eğleyen sensin sevda huşusu ile
Hicran zehrini içtim vuslat koşusu ile
Uzak tuttum menzilden zorlamadım yar seni
Adım attığım yolda ölmeni istemedim
Kırık kanatlarımla çürük dallara bastım
Cehennemin olmadım cenneti benim kastım
Siper ettim canımı dağlamasın kor seni
Gizemdi sana sevdam nasıl sır değildi ki?
Teninin kokusuna nasıl kiri değdi ki?
Bu can sana hayrandı düşmanın değildi ki
Kalkan oldum canana öldüremez ur seni
Sahte gülüşlerinle kahrolup ölüyorum
Her nefes alışımda adını soluyorum
Benim halim hal midir? Halime gülüyorum
Gecelerin koynunda yaşıyorum ben seni
Doyamazdım öpmeye şimdi dudak fukara
Kar beyaz tele değsem hasretim o saçlara
Dön gel artık sevgili inan düşmüşüm dara
Şafaklar meskenimdir bekliyorum yâr seni
Ben de bir beşeriyim cin mi sandın sen beni?
Beklerim meleğimi özledim gül tenini
Kendimi kurban etsem döner misin meleğim?
Kurşun olsam namluda vuramam ki yâr seni
MEHMET FİKRET ÜNALAN