Bekar Hocası

Gozirolu, Avilden, Topal Melit, Top Amat gibi

bazı emmiler
bize;
“-sen kimin o(ğ)lusun”
“-benim olum olcan mı?” ları geçer
“-benim kızım ol”
“-benim o(ğ)lana alıvırayın seni”

itiraz etsen aldırmazlar

hatta taşlasan

ama bir yerde keserler, ağlarsan
“-va(h)! gadınım[1] ben seni gız sandıydım” derler
güya severler
ilgi gösterirlerdi

kendimizi ispatlama hırsıyla başlayan,
ve ısrarlar üstüne
şeyimizi göstermeye varan
benlik
kendine gelme,
mükellef olma,
hatda erkeklik mücadelemiz,
ilk mektepten önce oğlak,
okulla birlikte öküz çobanlığımızda şekillenirdi

“kime var(a)can”
..

omuz silkerdik
“haa sen o(ğ)lan mıydın
toh! gene bilemedim,

unuduvumuşuyun gadınım” (gadın=güzel)

“kimi al(a)can”
ardından tafsilatlar başlardı,

ki sayelerinde
istikbal kaygımız gerilerde kalırdı

eli çabuk tutmalı,

önerileni kaçırmamalıydı


….

“falanca zengin”

“filan yerde kaş dölüm tarlası var, bahçası var”

“hu gadar geçi,
hu gadar goyun”

“Arpalıkdakı tarlaya sana bi ev yapıvırılar”

“dah! de imanıımm”la
düşlerimiz keyfe gelirdi,

özgüvenimiz şahlanırdı

 

“-yoğ ülen ben onu alman,
onun o(ğ)lan gardaşı çok deyosan
falanın gızını al.. “çöpsüz üzüm”
gayınnan elleriynen besler seni
ballı çomacınan
len hu fakıt derde derman uçu desen
kimde bal var

kimin cevizi var..

kimin narı..  hıı!

hemi goyun sürüsü hemi geçi,

ovada bahça demişsin yahay! valla!

hemi gatırları inekleri..

işleri çoğ olsa daaa

iş yormaz, eş yorar vallaha

senin gibi deliğannı guvatlı adamı

evelallah sen verisin hakkını,

o(ğ)lan gardaşları da ne oluyoru

erkeğ adamsın, elini gorkak alışdırma yauu!

godun mu oturtduracan

gözünü bi tefa morartacan, tamam!

analarımız gelir aklımıza

içimiz acırdı”

 

“-garı yorar, e(h)tiyarladır adamı

hele bi de fakır gızı alısan var yaaa

gari açar çenesini

“bal yapmaz arı” ğibi

“dındın da dındın”  vallaha çenesi yorar fakir garının

atdırı adamın depesinin tasını

keser işdahını

uzak yere getme, işde başımda biri

gaçırdı a(ğ)zımın dadını

fakır adamın fakır gızı

öldürü herifin isdikbalını

anasını satayın ta

bak epap, benim gızımı alma

anasının etdiği gibi

şişiri(r) başını”

es geçerdik bazı evleri

geriye bir ya da  iki ev kalırdı

 

“-sen zengin gızı al as(l)danım

zengin gısmının,

neye dersen.. deyon mu.

ne gam ne keder

dutdukları yeni(r),

dikdikleri keyili(r),

gözleri güneşdir, camları genişdir,

evleri güneşe, bacaları yönedine bakar

gışın üşümezler zobaları yanar..”

gözümüzde bütün bir sefil köy manzarası



[1] gadın / kadın : güzel anlamında, güzel çocuk (oğlan ya da kız değil) kastedilen

( Köy Gerçeği 4-bekar Hocası başlıklı yazı İ.ÇELİKLİ tarafından 14.03.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu