İnsan bazen sadece kendi olmak ister.Sadece, sadece kendi gibi olabilmek, ne kadar da zorlaşır bazen.Çok kişi olsa da -etrafında-görünürde kendin yoksan eksiktir ya, her şey.İşte o anlar katlanılması en zor zaman dilimlerindendir.Niçin kendimiz olamayız ki?
Nedir bizi kendimiz olmaktan alıkoyan?
Kabul görmemek mi,olduğumuz gibi görünürsek daha az mı seviliriz kaygısı mı tutuklaştırır bizi?
Bizi biz olmaktan çıkaran nedir?
Belki de bu yüzden yar ve yarenler güven veremez çoğumuza.Belki de verdikleri şöyle olursan,böyle olursan severim mesajıdır bizi bizden vazgeçiren.Ve onların istedikleri kalıba girmektir bizi en çok sıkan,kendimiz olmaktan alıkoyan.
Kişinin fıtratına uygun yaşamasını engellemek yaşam hırsızlığı değil midir?
Kişi yaradılışına uygun eğitilip o doğrultuda hissedemez,davranamaz ise, velhasıl yaşayamazsa doğasıyla nasıl barışık olabilir ki?
Doğasıyla çatışmaya sürüklenen insan ne kadar zaman bu iç savaşı dışına yansıtmadan yaşayabilir ki?
Sorular,sorular sorular...
Doğru cevaplar bulunursa elbette ki bizi mutluluğa,başarıya,huzura ulaştırırlar.
Hem kendinden vazgeçen yardan,yarenden daha kolay vazgeçmez mi?
Gerçek sevgi,şefkat olanı olduğu gibi sevebilmektir.
Yaradılmıştan yaradılış amacının dışında beklentiye girmemektir.
Kuşların kanadını kırmamak,balıkların pullarını yolmamak,insanların yollarını tıkamamaktır.
26/Mayıs/2012
Nevin Hiçdönmez Argın(Çocuk gelişimi ve eğitimcisi)
(
Balıkların Pullarını Yolmamak başlıklı yazı
efnan tarafından
5/26/2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
