Online Üye
Online Ziyaretçi
Ayıp ettin yusuf abi be ayıp
nerden çıktı bu zamansız ayrılık veda
sendemi olacaktın şueradan bir kayıp
vakitsiz kesildi senden şiirden seda
..
senki
yelesine el sürülmez bir asi küheylandın
senki
benzeri kolay görülmez, bir şiirsel leylanddın
dünyaya sataşmaya
ceketini astığın yamurmu durdu
şairdemi peydahlanır hep şu kanser illeti
daha elli yedisinde senide vurdu
nice şair bu gişeden alır ölüm bileti
...
ölmek değil bu seninki aslında
üstünden altına geçmektir yerin
şiirde yaşıyorsun hayatın her faslında
bir şiirsel manasın derinmi derin
ey şiirin sen mavi gözlü devi
her şiirin ayrı tadta ayrı bir sevi
senide aldı gözünün rengindeki gök
varıp öte alemlere şiirle içini dök
ne son kaybısın şiirin ve nede ilki
ardından milyonlarca seven bıraktın bilki
rızayımı özledin bilmemki artık
hani sözün vardıya gelirim diye
niye be yusuf abi demsiz gitmeler niye
mlyonlarca yüreğe şiir gibi şiirler
öylece bırakıpta gittin hediye
buluta kazdım kabrini
şiir olup yağ diye
karanfilden kazmayla sevgilerden küreğim
hayaloğlu şiirde bir kapanmaz çağ diye
bak el sallıyor sana
bu şiiri yazmakla çocuk yüreğim
mademki veda ettin ey büyük şair
bir kaç mısrada ben yazdım vedana dair.
şarinde bir ömrü var dolunca kalbi durur
her şairin ölümüyle bir şiir nehri kurur